AI tools

II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Stefana Batorego w Warszawie

zespół szkół w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Stefana Batorego w Warszawiemap

II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Stefana Batorego w Warszawie – liceum ogólnokształcące znajdujące się przy ul. Myśliwieckiej 6 w Warszawie.

Szybkie fakty Państwo, Miejscowość ...
II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi
im. Stefana Batorego w Warszawie
liceum ogólnokształcące
nr rej. A-924 z 28.06.2010
Thumb
Z wiary waszej - wola wasza, z woli waszej - czyn wasz będzie

Zygmunt Krasiński: 97 Psalm Nadziei

Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Myśliwiecka 6
00-459 Warszawa

Data założenia

1 września 1918

Patron

Stefan Batory

Dyrektor

Barbara Kordas

Wicedyrektorzy

Joanna Szcześniak
Michał Malarski
Krzysztof Ściechowski

Położenie na mapie Warszawy
Thumb
Położenie na mapie Polski
Thumb
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Thumb
52°13′22″N 21°02′04″E
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Zamknij
Thumb
Gmach szkoły w 1927
Thumb
Okres międzywojenny. Uczniowie w ogrodzie szkoły, przy zbiorniku roślin słodkowodnych
Thumb
Tablica pamiątkowa przy wejściu
Thumb
Korytarz na parterze gmachu

Historia

Podsumowanie
Perspektywa

Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie zostało założone 1 września 1918 jako Królewsko-Polskie Gimnazjum imienia Stefana Batorego przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Antoniego Ponikowskiego, przy istotnym wkładzie Tadeusza Łopuszańskiego[1][2].

28 września 1918 odbyła się inauguracja pierwszego roku szkolnego w gmachu przy ul. Kapucyńskiej 21 w Warszawie[3]. Pierwszym dyrektorem szkoły został Zdzisław Rudzki, rekomendowany przez ministra Ponikowskiego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zmieniono nazwę na Państwowe Gimnazjum im. Stefana Batorego[4]. Warunki lokalowe nie pozwalały na efektywne prowadzenie zajęć, np. nauk matematyczno-przyrodniczych, dlatego w 1922 rozpoczęto budowę gmachu przy ul. Myśliwieckiej 6. Projektantem obiektu był Tadeusz Tołwiński[5]. Czworokątny gmach z dziedzińcem oraz czterema alkierzami powstał w inspiracji renesansowym palazzo in fortezza[6].

15 września 1924 odbyła się inauguracja roku szkolnego w nowym gmachu. O rok dłużej porządkowano i zagospodarowywano teren wokół niego, utworzono m.in. ogród botaniczny, boiska i place tenisowe[7]. W tym samym czasie laboratoria szkoły zostały wyposażone w nowoczesny, jak na tamte czasy, sprzęt. Unikatowe było obserwatorium astronomiczne, umieszczone w wieżyczce w północnym skrzydle budynku. W podziemiach znajdował się dostępny dla uczniów basen, przez wiele lat pozostający jedyną w Polsce wewnętrzną pływalnią szkoły średniej[8].

W roku szkolnym 1930/1931 w szkole uczyło się 343 uczniów[9]. W okresie międzywojennym była to szkoła męska[10].

Placówka wyróżniała się doskonałym gronem nauczycielskim, należy wymienić m.in. Stanisława Młodożeńca (język polski), Stanisława Arnolda (historia), Stanisława Malca (fizyka), Gustawa Wuttke (geografia), czy Adama Zieleńczyka (filozofia). Poziom szkoły pomagali utrzymać jej dyrektorzy: Zdzisław Rudzki, Wiktor Ambroziewicz czy Mieczysław Radwański[11].

W 1931 powstał hymn szkoły szkoły Pochodem idziemy uczniowska gromada, którego słowa napisał Stanisław Młodożeniec, muzykę skomponował Witold Lutosławski[12].

27 września 1933, w czterechsetlecie urodzin Stefana Batorego, na dziedzińcu szkoły odsłonięto jego pomnik dłuta Tadeusza Szadeberga[13], który został zniszczony w czasie wojny. W 1991 wzniesiono nowy, ufundowany przez Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego[14][15].

We wrześniu 1939 w gmachu szkoły umieszczono rannych i chorych, tworząc tymczasową filię pobliskiego Szpitala Ujazdowskiego[16]. Później w budynku szkolnym działała niemiecka szkoła podstawowa Deutsche Schule (1939/1940) oraz średnia Deutsche Oberschule (1940/1945). Deutsche Schule była pierwszą szkołą niemiecką w okupowanej Warszawie, którą otworzył osobiście gubernator Hans Frank[17]. 1 sierpnia 1944 powstańcy zaatakowali budynek od strony ulicy Rozbrat, jednak zmasowany ogień broni maszynowej niemieckiej załogi zmusił ich do wycofania się na ulicę Przemysłową[18].

Podczas II wojny światowej szkoła zorganizowała tajne nauczanie[19], którym objęto około 600 uczniów, wydano 182 wojenne matury[20]. Wielu uczniów, absolwentów i nauczycieli szkoły, m.in. Jan Bytnar, Maciej Aleksy Dawidowski, Tadeusz Zawadzki, uczestnicy Akcji pod Arsenałem, bohaterowie Kamieni na szaniec oraz poeta Krzysztof Kamil Baczyński, walczyło w obronie Warszawy i na frontach II wojny światowej[20].

W 1945 budynek szkoły był jednym z najlepiej zachowanych budynków szkolnych w lewobrzeżnej Warszawie[21]. Szkoła wznowiła działalność przed 3 marca 1945[21]. Po wojnie władze zmieniły placówki nazwę na Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego, nadały numer drugi i status szkoły koedukacyjnej[22].

W 1950 budynek przy Myśliwieckiej 6 został również siedzibą Wyższej Szkoły Pedagogicznej, która zajęła pierwsze piętro[23]. Przez dwa lata obie funkcjonowały w jednym budynku. W 1952 szkole zmieniono nazwę na X Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Licealnego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci i przeniesiono do gmachu przy ul. Czerniakowskiej 128[23].

W 1958 szkoła powróciła do gmachu na ulicy Myśliwieckiej i do poprzedniej nazwy szkoły, oficjalnie brzmiącej II Liceum im. Stefana Batorego[3].

W stanie wojennym uczniowie szkoły zorganizowali protest potępiający pacyfikację strajku w kopalni „Wujek”: trzynastego każdego miesiąca przychodzili ubrani na czarno i na dużych przerwach milczeli[24]. 16 lutego 1982 uczeń Piotr Cichocki umieścił na tablicy apel o uczczenie pamięci zamordowanych górników. Wtedy ówczesna dyrektor szkoły Teresa Garncarzyk wezwała funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, którzy wyprowadzili ucznia ze szkoły zakutego w kajdany. W sądzie bronił go adwokat Edward Wende, któremu udało się doprowadzić do uniewinnienia chłopca, pomimo obciążających zeznań składanych przez dyrektorkę Liceum[24].

W 1996 szkołę odwiedziła królowa Elżbieta II[25], a w 1997 – piosenkarz Michael Jackson[26].

W 1999 wraz ze zmianą ustroju szkolnego przy Liceum im. Stefana Batorego utworzono gimnazjum (Gimnazjum Nr 33 im. Stefana Batorego). Obie szkoły nazwano wtedy Zespół Szkół Nr 6 Gminy Centrum m.st. Warszawy. W 2004 miasto zmieniło nazwę zespołu na Zespół Szkół Nr 66 m.st. Warszawy. Mimo istnienia tych nazw zazwyczaj używana była przedwojenna nazwa szkoły – Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego.

W 2006 zmieniono nazwy szkół: Gimnazjum Nr 33 im. Stefana Batorego z oddziałami dwujęzycznymi oraz II Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego z oddziałami dwujęzycznymi. Nazwa Zespołu Szkół nie uległa zmianie.

W 2010 budynek szkoły, dwie oficyny oraz ogrodzenie z bramą wjazdową zostały wpisane do rejestru zabytków[27].

W 2017 w związku z reformą systemu oświaty zlikwidowano gimnazjum, a szkoła nosi nazwę II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Stefana Batorego. W roku szkolnym 2018/2019 zakończono kształcenie w wygaszanym gimnazjum.

Przy szkole działają: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego (od 1984)[28][29][30] oraz Fundacja Społeczności Liceum Batorego (od 2017) [31].

Od początku w szkole działa harcerstwo[32], chór szkolny[33], prowadzona jest biblioteka szkolna[34], a od 2003 działa muzeum szkolne [35].

Od 2005 w szkole jest realizowany program IB [36].

W szkole dbywają się imprezy uczniowskie m. in. Unikatowy Festiwal Offowy (od 2006)[37], Warsaw Model United Nations, symulowanych obrad ONZ (od 2009) [38], od 2006 wydawana jest gazetka szkolna „Batorak”[39].

W latach 2015-2024 szkoła przeszła gruntowny remont m.in. dachu, elewacji, auli, boiska, a przy szkole odtworzono istniejący tam przed 1939 ogród botaniczny[40].

Szkoła od początku istnienia zajmuje czołowe miejsca w rankingach szkół średnich [41], jej uczniowie osiągają sukcesy zarówno na szczeblu krajowym jak i międzynarodowym.

Nazwa

  • Królewsko-Polskie Gimnazjum imienia Stefana Batorego (1 września 1918)[4]
  • Państwowe Gimnazjum im. Stefana Batorego (11 listopada 1918 – 1933)[4]
  • I Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego (1933–1945)[13]
  • Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego (1945–1952)[22]
  • X Szkoła Ogólnokształcąca Towarzystwa Przyjaciół Dzieci (1952–1958)[42]
  • II Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego (1958–1999)[43]
  • Zespół Szkół Nr 6 Gminy Centrum m.st. Warszawy (1999–2004)
  • Zespół Szkół Nr 66 m.st. Warszawy (2004–2017)
  • II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Stefana Batorego (od 2017)
Thumb
Aula

Dyrektorzy szkoły[44]

Thumb
Dziedziniec wewnętrzny szkoły – tzw. patio
Thumb
Ogród botaniczny

Nauczyciele (m.in.)

Absolwenci i uczniowie (m.in.)

Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie.
Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci II Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Batorego w Warszawie.

Absolwenci

Uczniowie

Zobacz też

Wyróżnienia

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.