Jerzy Kroh
polski chemik Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Kroh (ur. 28 sierpnia 1924 w Warszawie, zm. 15 lutego 2016) – polski chemik, profesor nauk chemicznych, twórca łódzkiej szkoły chemii radiacyjnej, rektor Politechniki Łódzkiej (1981–1987), członek rzeczywisty PAN.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
profesor nauk chemicznych | |
Specjalność: chemia fizyczna, chemia radiacyjna | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1950, 1960 |
Habilitacja |
1958 – chemiluminescencja |
Profesura |
1963 |
Polska Akademia Nauk | |
Status |
członek rzeczywisty |
Doktor honoris causa University of Strathclyde – 1983 Pavia University – 1989 Politechnika Łódzka – 1995 | |
Dziekan | |
Wydział | |
Okres spraw. |
1962–1966 |
Rektor | |
Uczelnia | |
Okres spraw. |
1981–1987 |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
W czasie okupacji hitlerowskiej uczeń tajnych kompletów I Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie (matura w 1942)[2]. W roku 1947 ukończył studia chemiczne na Politechnice Łódzkiej. Otrzymał stopień doktora w Polsce w roku 1950, a także w Anglii w roku 1960, na Leeds University[3]. Tytuł profesora nauk chemicznych uzyskał w roku 1963[4]. Przez 32 lata (1962–1994) kierował stworzonym przez siebie Międzyresortowym Instytutem Techniki Radiacyjnej (początkowo katedrą). W latach 1981–1987 pełnił funkcję rektora Politechniki Łódzkiej. W latach 1996–1998 był wiceprezydentem Łodzi ds. nauki i edukacji. Jest autorem lub współautorem około 400 publikacji naukowych i kilkunastu książek[5][6].
Doktor honoris causa Uniwersytetu w Leeds i University of Strathclyde w Wielkiej Brytanii, Uniwersytetu w Pawii we Włoszech, a także Politechniki Łódzkiej[7]. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, cesarskim japońskim Orderem Srebrnej i Złotej Gwiazdy oraz Medalem im. Jędrzeja Śniadeckiego (2000)[8]. Był członkiem honorowym Royal Society of Edinburgh hFRSe, członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk (od 1986)[9], członkiem honorowym Łódzkiego Towarzystwa Naukowego[3].
Wybrane publikacje książkowe[5][6]:
- Kalorymetria w badaniach radiacyjnych. Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Chemii Fizycznej, 1974.
- Mikrochemiluminescencja soli sodowej chloryloaminy kwasu benzenosulfonowego. Łódź: Łódzkie Towarzystwo Naukowe, 1953.
- Nieaddytywne procesy radiacyjne w ciekłych organicznych mieszaninach. Łódź: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969 (współautor Stefan Karolczak).
- Procesy elektronowe w chemii radiacyjnej. Łódź: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971.
- Stan obecny oraz perspektywy rozwoju chemii i technologii radiacyjnej w Polsce. Instytut Chemii i Techniki Jądrowej, 2000.
- Technika radiacyjna: praca zbiorowa, koordynator Jerzy Kroh. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1971.
- Wolne rodniki w chemii radiacyjnej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
- Wybrane zagadnienia chemii radiacyjnej, praca zbiorowa pod red. Jerzego Kroh. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986. ISBN 83-01-05678-9.
- 50 lat chemii radiacyjnej w Politechnice Łódzkiej. "Zeszyty Historyczne Politechniki Łódzkiej". 2013 nr 14, s. 1-109 (współautor).
Publikacje autobiograficzne[5][6]:
- Moje życie i chemia radiacyjna: od II do III Rzeczypospolitej, Warszawa: Fundacja Badań Radiacyjnych, 1999. ISBN 83-87202-72-X.
- Moje naukowe podróże, Łódź: Międzyresortowy Instytut Techniki Radiacyjnej, Politechnika Łódzka, 2005.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.