Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Katarzyna Piekarska
polska polityczka, posłanka na Sejm RP (1993–2007, od 2019), podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji (1997) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Katarzyna Maria Piekarska (ur. 23 września 1967 w Warszawie) – polska polityk i prawniczka, w 1997 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, posłanka na Sejm II, III, IV, V, IX i X kadencji.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
W 1986 ukończyła II Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego w Warszawie[1], a w 1992 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego[2]. Uzyskała uprawnienia radcy prawnego.
W 1986 przystąpiła do Niezależnego Zrzeszenia Studentów, a w 1990 do ROAD. Później należała do Unii Demokratycznej, z listy której po raz pierwszy została w 1993 wybrana do Sejmu. W 1997 za namową Leszka Millera przeszła z Unii Wolności do Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W tym samym roku pełniła funkcję wiceministra w MSWiA. Objęła funkcję przewodniczącej stowarzyszenia Młode Kobiety w Polityce, była wiceprezesem Polskiego Czerwonego Krzyża.
W 1997, 2001 i 2005 uzyskiwała mandat poselski z ramienia SLD w okręgach warszawskich: nr 1 i nr 19. W Sejmie IV kadencji pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Od marca 2004 do maja 2005 była wiceprzewodniczącą Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W wyborach prezydenckich w 2005 zajmowała stanowisko szefowej sztabu wyborczego kandydata na prezydenta Włodzimierza Cimoszewicza. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję z listy Lewicy i Demokratów. 18 maja 2008 została przewodniczącą SLD w województwie mazowieckim. 1 czerwca tego samego roku została wiceprzewodniczącą SLD[3]. W wyborach samorządowych w 2010 uzyskała mandat radnej sejmiku województwa mazowieckiego[4].
Startowała także w wyborach parlamentarnych w 2011 z pierwszego miejsca listy SLD w okręgu podwarszawskim, kolejny raz nie uzyskała mandatu poselskiego[5]. 14 kwietnia 2012 bez powodzenia ubiegała się o ponowny wybór na stanowisko przewodniczącej mazowieckiego SLD, a dwa tygodnie później przestała być wiceprzewodniczącą partii. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 startowała z listy koalicji SLD-UP w okręgu nr 4 (Warszawa I); nie uzyskała mandatu posła, zdobywając 9912 głosów[6]. W tym samym roku została natomiast ponownie radną sejmiku z ramienia SLD (jako jedyny przedstawiciel tego ugrupowania w województwie)[7].
W 2015 ponownie kandydowała do Sejmu z ramienia Zjednoczonej Lewicy[8], a w wyborach samorządowych w 2018 nie odnowiła mandatu radnej[9]. W lipcu 2019 zrezygnowała z członkostwa w Sojuszu Lewicy Demokratycznej i została ogłoszona kandydatką Koalicji Obywatelskiej do Sejmu w wyborach parlamentarnych w tym samym roku[10][11] (z rekomendacji Inicjatywy Polska). W wyborach z października 2019 uzyskała mandat posłanki IX kadencji, otrzymując 8780 głosów[12]. W wyborach w 2023 została wybrana do Sejmu X kadencji, zdobywając 8748 głosów[13].
Remove ads
Odznaczenia
- Złota Odznaka „Za zasługi w pracy penitencjarnej” (2004)[14]
- Odznaka „Za zasługi dla Łowiectwa” (1996)[14]
- Odznaka „Za Zasługi dla ZKRPiBWP” (2025)[15]
Życie prywatne
Jej mężem był Leszek Kwiatek; ma syna Kacpra. W 2022 przeszła operację usunięcia guza piersi[16].
Wyniki wyborcze
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads