Diecezja tarnowska
diecezja rzymskokatolicka w Polsce Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
diecezja rzymskokatolicka w Polsce Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diecezja tarnowska (łac. Dioecesis Tarnoviensis) – jedna z 4 diecezji rzymskokatolickich metropolii krakowskiej. Praktykuje prawie 60% „wiernych zobowiązanych”[2] (ok. 40% populacji)[3], co czyni ją najbardziej religijną diecezją w Polsce i jedną z najbardziej religijnych na świecie.
Katedra diecezjalna w Tarnowie | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba |
Tarnów |
Data powołania |
13 marca 1786 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Metropolia | |
Katedra diecezjalna | |
Biskup diecezjalny | |
Biskup pomocniczy | |
Biskup senior | |
Dane statystyczne (2017[1]) | |
Liczba wiernych |
1.111.156 |
Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych |
1 701 |
Liczba osób zakonnych |
930 |
Liczba dekanatów |
43 |
Liczba parafii |
456 |
Powierzchnia |
7.566 km² |
50°00′47,1″N 20°59′13,5″E | |
Strona internetowa |
Po I rozbiorze Polski część diecezji krakowskiej znalazła się w zaborze austriackim. 20 września 1783 na tym obszarze zorganizowano diecezję tarnowską[4]. Biskupem nominatem Józefa II został Jan Duwall, zmarł 13 grudnia 1785, nie doczekawszy się prekonizacji[5]. 24 grudnia 1785 Józef II mianował biskupem Floriana Amanda Janowskiego, 3 kwietnia 1786 papież Pius VI go prekonizował[6]. Utworzenie diecezji potwierdził papież Pius VI, dnia 13 marca 1786, bullą In suprema beati Petri cathedra. Diecezja tarnowska została włączona do archidiecezji lwowskiej[4].
Zajęcie Krakowa przez Austrię, w wyniku III rozbioru Polski w 1795, zadecydowało w głównej mierze o zniesieniu diecezji tarnowskiej. Kapitułę katedralną przeniesiono do Kielc, na mocy bulii Indefessum personarum regia dignitate fulgentium Piusa VII, z dnia 13 czerwca 1805. Kolejna bulla Operosa atque indefessa, z dnia 24 września 1805, podzieliła terytorium diecezji tarnowskiej między dwa biskupstwa: krakowskie i przemyskie. Oba papieskie rozporządzenia weszły w życie 17 września 1807[4].
W 1821 bullą Studium paterni affectus, z dnia 20 września 1821, Pius VII erygował diecezję w Tyńcu[4]. W granicach diecezji znalazły się cztery cyrkuły Królestwa Galicji i Lodomerii: bocheński, myślenicki, nowosądecki i tarnowski. Diecezja liczyła 278 parafii zgrupowanych w 18 dekanatach[7]. Biskup Grzegorz Ziegler rozpoczął starania, by przenieść stolicę biskupstwa do Tarnowa[8]. Na mocy bulli Sedium episcopalium translationes Leona XII, z dnia 23 kwietnia 1826, stolicę diecezji przeniesiono z Tyńca do Tarnowa i diecezja otrzymała nazwę tarnowskiej. Przeniesiono również seminarium diecezjalne z Bochni. Gmach Seminarium Duchownego w Tarnowie otwarto 1 września 1838. Pół wieku później, 25 października 1888, w części budynku seminarium utworzono tarnowskie Muzeum Diecezjalne[4].
W 1880, 1886 i 1925 następowały zmiany granic diecezji, w 1925 diecezję tarnowską przeniesiono z archidiecezji lwowskiej do nowo utworzonej archidiecezji krakowskiej. Została wtedy również powiększona o dekanaty biecki, ołpiński i rzepiennicki oraz parafie: Jodłowa, Przeczyca, Sędziszów Małopolski i Będziemyśl. Do archidiecezji krakowskiej przyłączono 6 parafii dekanatu tymbarskiego[9]. Ostatnia zmiana granic miała miejsce w 1992, za sprawą dekretu Stolicy Apostolskiej O ustanowieniu i określeniu granic diecezji i prowincji kościelnych w Polsce przyłączono do nowo tworzącej się diecezji rzeszowskiej 49 parafii z dekanatów: Biecz, Gorlice-Południe, Gorlice-Północ, Kolbuszowa, Ropczyce i Sędziszów Małopolski, zaś do diecezji sandomierskiej dekanat Baranów Sandomierski[4].
W diecezji tarnowskiej dotychczas odbyły się cztery synody; pierwszy, zwołany przez bpa Leona Wałęgę, zakończył się w 1928 roku. Drugi synod zwołał bp Franciszek Lisowski w dniach 25 marca 1938 - 5 lipca 1938, kolejny trzeci synod od 27 listopada 1947 - 7 lipca 1948 zarządził bp Jan Stepa, a czwarty (3 listopada 1980 - 11 lutego 1986) bp Jerzy Ablewicz. 21 kwietnia 2018 roku odbyła się uroczysta inauguracja piątego synodu diecezjalnego, zwołanego przez bpa Andrzeja Jeża[10][11]. Uroczyste zakończenie odbyło się 2 grudnia 2023 w katedrze tarnowskiej[12].
Biskup diecezjalny
Biskupi pomocniczy
Biskup senior
Diecezja tarnowska jest drugą w Polsce (po archidiecezji krakowskiej) pod względem liczby dekanatów (43) wchodzących w skład diecezji. W granicach diecezji tarnowskiej mieści się najwięcej parafii – 456[2][17][18][19] (w tym 17 parafii zakonnych[20]) spośród wszystkich diecezji. Obecna diecezja składa się z następujących dekanatów:
Pierwszorzędni
Drugorzędni
Miejsca kultu świętych i błogosławionych związanych z diecezją tarnowską (na terenie tejże diecezji)[23][24]
Sanktuaria Pańskie[25]:
Sanktuaria Maryjne[26]:
Sanktuaria świętych i błogosławionych[27][28]:
|
|
|
|
|
|
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.