Urbs maxima in sua regione est et praefectus praesens est Iosephus Falcomatà. Regium bonum situm habet quo Fretum Siculum vicinum iacet, Bruttium et Sicilia terrae separans. Naves traiectorias ad urbes Siciliae super has aquas proficiscuntur cum Messana ut primum, quod connexum gravem efficit. Regium veterrima urbs regionis suae est, et sub temporibus antiquis colonia gravis florensque Graeciae Magnae.
Sententia urbis legitur: Urbs Rhegina Mater Provinciae Prima.
Nomina Latina urbis sunt:[6][2][4][7][3]Regium, Rhegium, Regium Iulii, Rhegium Iulii, Regium Iulium, Rhegium Iulium, Regium Bruttiorum, Rhegium Bruttiorum, Regium Calabriae, Rhegium Calabriae, Reggium (R(h)egion,[1][2]R(h)egium Iulii,[2][3][4][5]R(h)egium Iulium,[8][2][4][7]R(h)egium Bruttiorum,[4]Recion[5].)
Nomina Latina urbanorum sunt:[6][4][3]Regini, Rhegini, Reginenses, Rheginenses, Regitani, Rhegitani, Regienses, Rhegienses.
Antiquitus duae etymologiae proponebantur[9], altera e verbo Graeco ρήγνυμι (frango), quia fretum Siculum ab elementis inter Italiam et Siciliam olim continentes velut effractum esset; altera Latina erat et Samnitibus tribuebatur qui ob pulchritudinem "regium" oppidum dixissent ː quae omnino reicienda est quoniam Samnites diu post Graecos in hanc regionem pervenerunt.
Octavo saeculo a.C.n. Regium ab illa decima parte Chalcidensium conditum est quae secundum late vulgatam fabulam ob longam inediam ApolliniDelphico devota erat. Qui oraculum Pythiae secuti, adiunctis insuper nonnullis fugitivis e Messenia[10], in hunc locum Italiae meridionalis adpulere ad coloniam instituendam[11] a quo simul cum Zanclis (nam Zancle quoque colonia Chalcidensium erat) fretum Siculum regerent, unde magna lucra sperabant. Ut ab archaeologis confirmatum est regio iam tum a quibusdam indigenis populis incolebatur quos auctores antiqui (in primis Antiochus apud Strabonem) Siculos, Morgetes atque postremo Oenotros nominabant.
Plura bella cum vicinis Graecis civitatibus gesserunt ː iam sexto saeculo a.C.n. Locrorum socii proelio ad Sagram rivum commisso Crotoniates vicerunt. Postea Reginorum tyrannus Anaxilaus (494-476 a.C.n.) Zancle potitus est[12] atque nomen illius urbis in Messanam mutavit, maiorum suorum memor qui e Messenia venerant. Tum igitur in utraque ripa freti dominabatur ac dum Syracusanorum potentiam reformidat societatem adversus eos cum Carthaginiensibus iniit. Quibus ad Himeram anno 480 victis Anaxilaus tyranno Syracusano Geloni oboedire coactus est.
Bello Peloponnnesiaco nonnullam opem Atheniensibus initio tulerunt Regini[13] quorum classem portu suo tuebantur et bellum adversus Syracusanos et Locros[14] una gesserunt (427-424 a.C.n.). At anno 415 a.C.n. cum Athenienses iterum venerunt ad bellum cum Syracusanis gerendum Rhegini necessaria quidem eis vendiderunt sed responderunt neutras partes in bello secuturos esse[15]. Paulo post anno 387 a.C.n. Syracusanorum tyrannus Dionysius I urbem cepit et delevit. Iam filius Dionysius II partem urbis sub nomine Phoebia restituerat cum Mamertini mercennarii (erant Samnites), Romanorum socii, intra muros ex foedere circa 280 a.C.n. introducti incolas trucidarunt atque urbem per decem annos occuparunt. Circa 270Cornelio Blasione duce ipsi Romani oppidum ceperunt atque Mamertinos expulerunt; ab illo tempore 'civitas foederata' Romanorum fuit Regium[16]. Post bellum sociale (89 a.C.n.) municipium e tribu Cornuficia factum est. Postremo ob paucitatem reliquorum incolarum Ocatavianus classicorum coloniam anno 36 a.C.n. eo misit, cui Regium Iulii nomen fuit.
Quarto saeculo magna damna ob terrae motum accepisse videtur[17].
2000, Nel cuore del Mediterraneo antico: Reggio, Messina e le colonie calcidesi dell'area dello Stretto (cur. Michaele Gras et aliis), Corigliano Calabro: Meridiana libri.
Georgius Vallet (1958), Rhégion et Zancle: histoire, commerce et civilisation des cités chalcidiennes du détroit de Messine, De Boccard. (Bibliothèque des Écoles françaises d'Athènes et de Rome; 189) Recensio criticaAltera recensio criticaTertia recensio critica
Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
Emanuela Guidobono (2000),'Aims and methods in territorial archaeology: possible clues to a strong fourth-century AD earthquake in the Straits of Messina (southern Italy)' in The Archaeology of Geological Catastrophes ː 45-70.
Regium (Bruttium)
.svg)
Corona Urbi Italiae.
