Sydney

Sydney^[1][2][3][4] (en inglés [sɪdni] ), ás veces escrito en galego Sidney^[5], é a capital do estado de Nova Gales do Sur e a cidade máis populosa da Australia. O concello de Sydney posúe unha poboación de case 165.000, mais incluíndo a súa área metropolitana ten preto de 4.300.000, repartidos por cerca 600 suburbios.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Sydney (homónimos).

Sydney

Sydney (en) 悉尼 (zh)
Epónimo	Thomas Townshend
Localización
33°52′04″S 151°12′36″L
Estado	Australia
Estado da Austrália (pt)	Nova Gales do Sur
Capital de	Nova Gales do Sur (1788–) Cidade de Sydney (pt) (1842–)
Poboación
Poboación	4.840.600 (2014) (398,58 hab./km²)
Xeografía
Superficie	12.144,6 km²
Bañado por	Parramatta River (en)
Altitude	6 m-58 m
Datos históricos
Creación	26 de xaneiro de 1788
Evento clave 2000 Xogos Olímpicos de 2000
Organización política
Membro de	Rede de cidades creativas (2010–)
Identificador descritivo
Código postal	2000
Fuso horario	UTC+10 (pt)
Prefixo telefónico	0272, 0273, 0274, 0276, 0277, 0279, 0280, 0282, 0283, 0285, 0288, 0290, 0291, 0292, 0293, 0294, 0295, 0296, 0297, 0298 e 0299
Outro
Irmandado con	Seúl Islamabad Milán Dili Manila Nova Deli Cidade de México Portsmouth Cantón, China Wellington City (en) Hakkâri San Francisco (1968–) Nagoia (1980–) Florencia (1993–)
Páxina web	cityofsydney.nsw.gov.au

Sydney foi tamén o primeiro asentamento europeo na illa. A súa fundación tivo lugar o 26 de xaneiro de 1788 na Enseada de Sydney como colonia penal por Arthur Phillip, capitán da First Fleet, que a bautizou con este nome en honra de Thomas Townshend, Lord Sydney, por aquel entón ministro do interior británico.

Está situada na costa sueste da illa de Australia arredor da fermosa Baía de Jackson, tamén coñecida aínda que incorrectamente como Baía de Sydney, e que lle dá o alcume da Cidade da Baía.

É o maior centro económico do país, dedicándose especialmente á fabricación de produtos manufacturados, á prestación de servizos financeiros, ao comercio e ao turismo. Neste último aspecto, Sydney é un dos destinos turísticos internacionais máis demandados do Pacífico, recibindo todos os anos máis de 4 millóns de turistas. É mundialmente coñecido polas súas fermosas praias, como as praias de Bondi e Manly; pola súa arquitectura contemporánea, como a Casa da Ópera e a Ponte do Porto; e, polos seus contornos naturais, como as Montañas Azuis e a Costa Central. Ten sido un pulo importante para o turismo o facto de ter acollido numerosos eventos internacionais deportivos, políticos e culturais.

Sydney é, alén, unha das cidades máis multiculturais e cosmopolitas do mundo, debido en parte a cantidade de inmigrantes vindos de todos os cantos do planeta, representando en torno de 180 países. Cerca do 30% dos moradores da cidade naceron noutros países, onde o 4,5% o fixeron no Reino Unido, o 2,3% na China, e 2,1% na Nova Zelandia. Outros pobos con presenza significativa na cidade son os libaneses, gregos, italianos, coreanos, rusos, indianos, vietnamitas, indonesios, e tailandeses.

Historia

Artigo principal: Historia de Sydney.

Existen evidencias de que a rexión da cidade de Sydney tiña sido habitada polos aborixes australianos de maneira continuada desde había polo menos 40 mil anos antes da chegada dos europeos. En 1788, cando asentaron os británicos, estimouse que vivían en toda a rexión da baía entre 4.000 e 8.000 aborixes repartidos en pequenos clans. Cada clan tiña un territorio que determinaba os recursos dispoñíbeis e falaba unha lingua dos tres grupos de linguas da rexión. O clan dos Cadigal falaba o dialecto costeiro da lingua dharug e era o morador orixinal da área do concello de Sydney. Segundo Arthur Phillip, o fundador da cidade, a poboación Cadigal tiña ao redor das 1500 persoas. Os británicos bautizáronos como os Eora pois ao preguntarlles de onde viñan, a resposta dada era sempre "eora", que significa "de aquí" ou "deste lugar". As poboacións aborixes foron drasticamente reducidas após unha epidemia de varíola en 1789, enfermidade traída polo europeos á illa. Os poucos que sobreviviron foron desprazados paulatinamente polos europeos para áreas periféricas, como a Baía de Botany no sur. En 1830 xa case non quedaban aborixes vivindo na rexión da cidade de Sydney.

O capitán James Cook foi o primeiro europeo en alcanzar a rexión de Sydney. Fíxoo o 29 de abril de 1770 ancorando o seu navío, o HMB Endeavour, na Baía de Botany. O interese europeo por colonizar á Australia xurdiu cando o goberno británico procuraba un lugar para onde enviar condenados. Sir Joseph Banks, o botánico a bordo do Endeavour, recomendou entón a Baía de Botany. Así, baixo instrucións do goberno británico, enviouse a Arthur Phillip e aos once navíos que compuñan a First Fleet para tal propósito. Chegaron á baía o 18 de xaneiro de 1788 mais non había boas fontes de auga doce e tampouco un lugar no que poder achegar de maneira segura. Isto levouno a navegar cara ao norte até a Baía de Jackson onde encontrou as condicións ideais na Enseada de Sydney. Así o 26 de xaneiro dese mesmo ano fundou, realizando unha pequena cerimonia, a colonia penal que a bautizou con ese nome en honra de Thomas Townshend, Lord Sydney, polo papel xogado na súa autorización para estabelecer a colonia. Esta data é hoxe celebrada como o Día de Australia.

Desde o principio as relacións entre os aborixes australianos e os colonos ingleses foron tensas. Houbo unha resistencia violenta ao asentamento británico por parte dos aborixes australianos, que estaban liderados polo guerreiro Pemulwuy. Isto levou ao entón gobernador de Nova Gales do Sur, Lachlan Macquarie, a tomar medidas en 1820 para 'civilizalos, cristianizalos e educalos'.

O desenvolvemento do asentamento iniciouse a partir do ano 1810 coa ocupación por Macquarie do posto de gobernador de Nova Gales do Sur. Os condenados para alá enviados construíron rúas, pontes, embarcadoiros e edificios públicos, e así a finais do seu mandato no ano 1822, o asentamento xa posuía bancos, mercados, policía e vías públicas ben estabelecidas. Os anos 30 e 40 dese século foron períodos de desenvolvemento urbano, incluíndo a aparición dos primeiros suburbios. Este rápido crecemento debeuse a chegada desde o Reino Unido e Irlanda de inmigrantes en busca dunha vida mellor nas novas terras. O 20 de xullo de 1842, Sydney foi declarada unha cidade, a primeira de Australia, sendo Charles H. Chambers o seu primeiro alcalde. A febre do ouro de 1851 trouxo tamén a outros moitos inmigrantes a Australia en xeral e a Sydney en particular, pois para a maioría deles foi o seu primeiro punto de chegada e tamén de establecemento. Xa a finais do século a Revolución Industrial significou a industrialización da cidade e máis inmigrantes tamén. Coa industrialización Sydney expandiuse rapidamente e para principios do século XX xa pasaba do millón de habitantes.

O século XX foi o século da transformación de Sydney na cidade que hoxe coñecemos. A súa imaxe mudou coa finalización das obras da Ponte do Porto en 1932 e da Casa da Ópera en 1973, os dous símbolos da cidade. Alén, converteuse nunha cidade cosmopolita e multicultural coa chegada de inmigrantes de todas as partes do mundo e coa acollida de múltiples eventos nacionais e internacionais do mundo do deporte, a política e a cultural. Neste senso destaca especialmente ter sido a sede dos Xogos Olímpicos de 2000.

Xeografía

Imaxe satelital de Sídney e a súa área metropolitana

Topografía

O porto de Jackson visto desde o aire en 2006

A área urbana de Sídney atópase nunha conca costeira, que é bañada e bordeada polo mar de Tasmania ao leste, as montañas Azuis ao oeste, o río Hawkesbury ao norte e a meseta de Woronora ao sur.

Sydney abarca dúas rexións xeográficas. A chaira de Cumberland atópase ao sur e ao oeste do porto de Jackson (porto de Sydney) e é relativamente plana. A meseta de Hornsby está situada ao norte e está diseccionada por vales escarpados. As zonas planas do sur foron as primeiras en desenvolverse xeograficamente a medida que a cidade medraba. Non foi ata a construción da ponte do porto de Sídney cando os tramos setentrionais da costa se viron máis poboados. Ao longo da súa costa pódense atopar setenta praias de surf, sendo a praia de Bondi unha das máis famosas.^[6]

O río Nepean rodea o extremo occidental da cidade e convértese no río Hawkesbury antes de chegar a Broken Bay. A maioría dos depósitos de auga de Sídney atópanse nos afluentes do río Nepean. O río Parramatta é principalmente industrial e drena unha ampla zona dos suburbios occidentais de Sídney ata Port Jackson. As zonas meridionais da cidade son drenadas polo río Georges e o río Cooks cara á baía de Botany.

Non existe unha única proposta para os límites de Sydney. A definición estándar de xeografía estatística australiana da Greater Sydney cobre 12369 km² e inclúe as áreas de goberno local de Central Coast no norte, Hawkesbury no noroeste, Blue Mountains no oeste, Condado de Sutherland no sur, e Wollondilly no suroeste.^[7] A área de goberno local da Cidade de Sidney abarca uns 26 quilómetros cadrados dende a Garden Island no leste ata Bicentennial Park no oeste, e ao sur ata os suburbios de Alexandría. e Rosebery.^[8]

Xeoloxía

Case todas as rochas expostas ao redor de Sydney son arenito de Sidney.

Sidney está formada na súa maioría por rochas triasicas con algúns diques de rochas ígneas recentes e gorxas volcánicas (normalmente atopadas na busca de doleritas en Prospect, ao oeste de Sydney).^[9] A conca de Sydney formouse cando a cortiza terrestre expandiuse, afundiuse e encheuse de sedimentos a principios do período Triásico.^[10] A area que se convertería no arenito actual foi arrastrada ata alí por ríos procedentes do sur e o noroeste e depositouse fai entre 360 e 200 millóns de anos. O arenito presenta cristais de xisto e leitos fluviais fósiles.^[10]

A biorrexión da conca de Sídney inclúe cantís, praias e estuarios. Os profundos vales fluviais coñecidos como rías escaváronse durante o período Triásico no arenito de Hawkesbury da rexión costeira onde agora atópase Sídney. A subida do nivel do mar fai entre 18.000 e 6.000 anos asolagou as rías para formar estuarios e portos profundos. ^[10] Porto Jackson, máis coñecido como Sydney Harbour, é unha destas rías.^[11] Sydney presenta dous tipos de solo principais; solo areoso (que se orixina na pedra arenisca de Hawkesbury) e arxila (que é de xistos e rochas volcánicas), aínda que algúns solos poden ser unha mestura dos dous.^[12]

Directamente por encima da arenisca máis antiga de Hawkesbury atópase o xisto de Wianamatta, un accidente xeolóxico do oeste de Sydney que se depositou nun gran delta fluvial durante o período do Triásico medio e que se desprazou co tempo de oeste a leste. O xisto de Wianamatta componse xeralmente de rochas sedimentarias de gran fino, como lousas, lulitas, ironitas, limolitas e laminitas, con unidades de arenisca menos comúns. ^[13] O Grupo Wianamatta está formado polas seguintes unidades (listadas por orde estratigráfica): Xisto de Bringelly, arenito de Minchinbury e Xisto de Ashfield.^[14]

Ecoloxía

Bosque típico de pradaría na área metropolitana de Sidney

As comunidades vexetais máis frecuentes na rexión de Sydney son os bosques herbosos (é dicir, as sabanas)^[15] e algúns focos de bosques esclerófilos (secos),^[16] que consisten en eucaliptos, casuarinas, melaleucas, corymbias e angophoras, con arbustos (tipicamente acacias, callistemons, grevilleas e banksias), e unha herba semicontinua no sotobosque.^[17] As plantas desta comunidade adoitan ter follas ásperas e puntiagudas, xa que crecen en zonas con baixa fertilidade do chan. Sídney tamén conta con algunhas zonas de bosques esclerófilos húmidos que se atopan nas zonas máis húmidas e elevadas do norte e do nordés. Estes bosques están definidos por doseis rectos e altos cun sotobosque húmido de arbustos de follas brandas, fentos arborescentes e herbas. ^[18]

A comunidade de vexetación predominante en Sydney é o bosque do oeste de Sydney, que se atopa no Western Sydney (Chaira de Cumberland),^[19] seguida do bosque de trementina e cortiza de ferro de Sydney, que se atopa disperso polo oeste interior e o norte de Sydney,^[20] o Eastern Suburbs Banksia Scrub na costa e o Blue Gum High Forest que está escasamente presente na costa norte, todos eles en perigo crítico de extinción.^[21][22] A cidade tamén inclúe o Sydney Sandstone Ridgetop Woodland que se atopa ao norte no Parque Nacional Ku-ring-gai Chase na meseta de Hornsby.^[23]

Sydney é o fogar de decenas de especies de aves,^[24] que normalmente inclúen o corvo australiano, urraca australiana, pomba de crista, mineiro ruidoso e o currawong pied, entre outros. Especies de aves introducidas que se atopan de xeito ubicuo en Sydney son a myna común, o estorniño pinto, o pardal doméstico e a pomba manchada.^[25] As especies de réptiles tamén son numerosas e inclúen predominantemente os escíncidos.^[26][27] Sydney ten algunhas especies de mamíferos e arañas, como o rapo voador de cabeza gris e a araña de funil australiana, respectivamente,^[28][29] e ten unha enorme diversidade de especies mariñas que habitan o seu porto e moitas praias.^[30]

Clima

Unha tormenta de verán pasando sobre o porto de Sydney

Sídney segundo a clasificación climática de Köppen ten un clima subtropical húmido (Cfa)^[31] con veráns suaves [e] ás veces quentes e invernos algo fríos, con poucas precipitacións.^{[32][33][34][35]} O clima é moderado pola proximidade ao mar, e as temperaturas máis extremas rexístranse nos suburbios occidentais interiores. O mes máis caloroso é xaneiro, cunha temperatura media de 23 °C, segundo datos de 1981-2010. Hai unha media de ata 65 días ao ano con temperaturas superiores a 30°, nalgunhas partes da área metropolitana; en tanto noutras, unha media de 14,6 días ao ano con temperaturas de máis de 3030 °C. A temperatura máxima rexistrada foi de 45,8 °C o 18 de xaneiro de 2013, durante unha intensa vaga de calor que sacudiu a toda Australia.^[36] O inverno é de tépedo a frío, con temperaturas que de cando en cando caen por baixo de 0 °C nas zonas costeiras. O mes máis frío é xullo, cunha media de 13 °C. A temperatura mínima máis baixa rexistrada no Observatorio foi de -3,1 °C. As precipitacións están bastante divididas entre o verán e o inverno, pero é lixeiramente superior durante o primeiro semestre do ano, cando dominan os ventos do este. A media anual de precipitacións, de moderada a baixa variabilidade, é de 1577 mm, nunha media de 258 días ao ano.^[37] A última nevada na zona da cidade de Sídney tivo lugar en 1836. Con todo, en xullo de 2008 unha caída de neve lamelada, suave ou saraiba, equivocada por moitos de neve, expuxo a posibilidade de que a caída en 1836 non fose realmente neve.^[38]

Praia Bondi, ao leste de Sydney. O clima agradable de Sydney no verán fai moi populares as súas praias.

A cidade non se viu afectada por ciclóns. O fenómeno da oscilación sureña de El Niño xoga un papel importante na determinación dos patróns climáticos de Sídney: a seca e a queima de arbustos por unha banda, e as tormentas e as inundacións polo outro, asociado coas fases contrarias da oscilación. Moitas zonas de matogueiras que bordean a cidade experimentaron incendios, especialmente entre 1994 e 2001-2002. Estes tenden a ocorrer durante a primavera e o verán. A cidade tamén é propensa a fortes tormentas de sarabia e tormentas de vento. Unha destas foi a tormenta de sarabia de 1999, moi daniña para Sídney e os seus suburbios orientais. A tormenta de sarabia, producida en masa de polo menos 9 cm de diámetro, deixou perdas de 1,7 mil millóns de dólares australianos en menos de cinco horas.^[39] A cidade tamén é propensa a inundacións repentinas de enormes cantidades de choiva. O caso máis notable ocorreu coas grandes inundacións de Sídney que se produciron o 6 de agosto de 1986 e que deixaron na cidade 357,6 mm de auga en 24 horas. Isto provocou importantes problemas de tráfico e danos en moitas partes da área metropolitana.^[40] A oficina de meteoroloxía informou que de 2002 a 2005 experimentáronse os veráns máis calorosos en Sídney desde que os rexistros comezasen en 1859. 2005 tivo unha media diaria de máximas de 18,35 °C; 2004 de 18,39 °C ; 2003 de 17,65 °C; e 2002 de 17,91 °C. A media máxima diaria entre 1859 e 2004 foi de 16,6 °C. Para o primeiros nove meses de 2006 a temperatura media foi 13,41 °C. Desde novembro de 2003, producíronse só dous meses nos que a media máxima diaria é inferior á media: de marzo de 2005 —ao redor de 1 °C por baixo da media —^[41] e de xuño de 2006 —0,7 °C por debaixo da media—.^[42] Pola súa banda, o verán de 2007-2008 demostrou ser un dos mellores da historia. A oficina de meteoroloxía informou que foi o verán máis frío en 11 anos, o verán máis húmido do últimos seis anos e un de tres veráns na historia onde non se superan os 26 °C de máxima.^[43]

Clima de Sydney

	Xan	Feb	Mar	Abr	Mai	Xun	Xul	Ago	Set	Out	Nov	Dec	media ano
Temperatura media diaria máxima (°C)	25,8	25,7	24,7	22,4	19,3	16,9	16,2	17,7	19,9	22,0	23,6	25,1	21,6
Temperatura mínima diaria máxima (°C)	18,6	18,7	17,5	14,7	11,5	9,2	8,0	8,9	11,0	13,5	15,5	17,5	13,7
Choiva media (mm)	103,3	117,4	131,2	127,2	123,3	128,1	98,1	81,5	68,7	76,9	83,1	78,1	1217,0
Número medio de días de chuvia	12,1	12,3	13,3	12,0	12,0	11,4	10,3	9,9	10,3	11,5	11,4	11,5	138,0
Fonte: Bureau of Meteorology

Risco de terremoto

A diferenza do resto doutras cidades do mundo, Sídney non está posicionada ao longo dunha falla tectónica. A actividade sísmica do país é o resultado da presión de placas tectónicas que se atopan lonxe do continente, o que significa que de maneira literal calquera parte de Australia está baixo unha ameaza potencial e que os tremores neste país son extremadamente difíciles de predicir.

Afortunadamente, a maioría dos terremotos de Australia, incluídos os dez que se produciron en 2008 dunha magnitude superior a 4,0, desencadeáronse no abatido centro do país, causando danos mínimos. Pero a impredecibilidad das sacudidas sísmicas conduciu a unha falsa sensación de seguridade -os materiais de construción en cidades importantes como Sídney están vellos e corroídos e son vulnerables, como puxo en evidencia un terremoto relativamente menor de magnitude 5,5 en 1989 en Newcastle que causou danos por máis de 1400 millóns de dólares (uns 1000 millóns de euros). Un tremor preto de Sídney, que ten unha poboación 15 veces superior a Newcastle, resultaría moito máis mortífero.^[44]

Urbanismo

Foto de satélite da zona de Sydney pola noite. Wollongong pódese ver na parte inferior esquerda, mentres que Gosford e a Central Coast son visibles no extremo dereito.

O distrito financeiro central (CBD) de Sídney esténdese cara ao sur tres quilómetros desde a cala de Sídney ata a área da estación central. O CBD de Sídney está rodeado ao leste por unha cadea de zonas verdes e ao oeste polo porto de Darling, unha zona turística e de animada vida nocturna.

Aínda que o CBD domina a vida cultural e financeira da cidade hoxe en día, outros distritos experimentaron un gran desenvolvemento de maneira radial desde a segunda guerra mundial. Xunto co distrito comercial de North Sydney, unido ao CBD por Harbour Bridge, o distrito exterior máis significativo é Parramatta no centro-oeste,^[45] así como Penrith no oeste,^[46] Bondi Junction no leste, Liverpool no suroeste,^[47] Chatswood o norte e Hurtsville o sur. O skyline de Sídney foi incluído entre os mellores de Australia e ocupa o 25.º lugar a nivel mundial —por diante de cidades como Os Ánxeles ou São Paulo—.^[48]

A extensa área cuberta pola cidade de Sídney queda dividida en 642 suburbios —por razóns postais e de dirección— e administrada por 40 áreas de goberno local.^[49] Non hai un único goberno na cidade, pero o goberno de Nova Gales do Sur e os seus organismos teñen amplas responsabilidades na prestación dos servizos metropolitanos.^[50] A Cidade de Sídney cobre unha pequena superficie que comprende o CBD e os seus suburbios centrais veciños. Ademais, as descricións rexionais son usadas de maneira informal para describir convenientemente as grandes seccións da área urbana. Estas inclúen os suburbios do leste, Hills District, Inner West, Canterbury-Bankstown, as praias do norte, os suburbios do norte, North Shore, St. George, Southern Sydney, South-eastern Sydney, South-western Sydney, Sutherland Shire e Western Sydney. Con todo, moitos suburbios non son convenientemente cubertos por ningunha destas categorías.

Demografía

Importantes poboacións nadas no estranxeiro[51]
Lugar de nacemento	Poboación (2006)
Reino Unido	175 166
República Popular da China	109 142
Nova Zelandia	81 064
Vietnam	62 144
Líbano	54 502
India	52 975
Filipinas	52 087
Italia	44 563
Hong Kong	36 866
Corea do Sur	32 124
Grecia	32 021
Suráfrica	28 427
Fidxi	26 928
Chile	23 428
Malaisia	21 211
Indonesia	20 562
Iraq	20 216
Alemaña	19 364
Sri Lanka	17 917
Estados Unidos	16 340
Exipto	16 238
Croacia	15 501

Os habitantes de Sídney son chamados sydneysiders. A maioría dos sydneysiders ten antepasados británicos e irlandeses, aínda que tamén italianos, gregos e de países asiáticos. O censo de 2006 estableceu que a cidade de Sídney contaba con 4 119 190 habitantes na división estatística de Sídney,^[52] dos cales 3 641 422 vivían na área urbana da cidade. ^[53] O centro da urbe é a zona máis densamente poboada de Australia con 4023 persoas por quilómetro cadrado. A «división estatística» é maior en área que a área urbana.

Arco da Liberdade en Cabramatta, un barrio cunha gran poboación vietnamita

O censo tamén rexistrou que o 2 % da poboación de Sídney identificouse como de orixe indíxena e o 31,7 % naceron no estranxeiro.^[52] As tres principais fontes de inmigrantes son o Reino Unido, China e Nova Zelandia, seguido por Vietnam, Líbano, India, Italia e Filipinas.^[52] A maioría de Sídney son falantes nativos de inglés, e moitos deles dun segundo idioma, sendo os máis comúns o árabe —principalmente libaneses—, o chinés —principalmente mandarín, cantonés ou shanghainés—, e o italiano.^[52] Sídney ten o sétimo maior porcentaxe de poboación nada no estranxeiro de todo o mundo, por diante de cidades moi multiculturais como Londres e París, pero inferior a Toronto ou Miami. A idade media dun residente de Sídney é de 34 anos, co 12 % da poboación de máis de 65 anos. O 15,2 % dos residentes de Sídney posúen un nivel educativo equivalente a polo menos un título de grao,^[54] cifra que é inferior á media nacional do 19 %.

No devandito censo informouse, ademais, de que o 64 % dos residentes de Sídney identificáronse como cristiáns, un 14,1 % non se identificaba con ningunha relixión, o 10,4 % deixou a pregunta en branco, o 3,9 % eran musulmáns, o 3,7 % budistas, o 1,7 % hindús e o 0,9 % xudeus. ^[51]

Goberno

O Concello de Sídney

Á parte do limitado papel que desempeñou o Cumberland County Council entre 1945 e 1964, nunca existiu algún organismo gobernamental para a área metropolitana de Sídney. Esta divídese en 38 distintas áreas gobernamentais locais, que teñen concelleiros electos que se responsabilizan das funcións delegadas a eles polo Goberno Estatal de Nova Gales do Sur, tales como a planificación ou a recollida de lixo.

A Cidade de Sídney, propiamente dita, inclúe a área central de negocios e algúns suburbios centrais lindeiros, ademais de expenderse nos últimos anos mediante a unión de áreas de goberno local adxacentes como South Sydney. A Cidade de Sídney é liderada por un alcalde electo (Lord Maior) e un concelleiro. O alcalde actúa, en ocasións excepcionais, como representante de toda a cidade, por exemplo durante os Xogos Olímpicos que se celebraron en Sídney en 2000.

A maioría das actividades gobernamentais da cidade están baixo o control do goberno estatal. Estas actividades inclúen o transporte público, control de tráfico, servizo de policía, educación por encima de niveis preescolares e proxectos de planificación de infraestruturas. Xa que unha gran parte da poboación de Nova Gales do Sur vive en Sídney, o goberno do devandito estado foi tradicionalmente reticente a permitir o desenvolvemento de corpos gobernamentais na cidade, que podería provocar un enfrontamento co goberno estatal. Por esta razón, Sídney foi un foco para a política dos Parlamentos Federais e Estatais. Por exemplo, os límites das LGAs da Cidade de Sídney foron alterados de maneira significativa en, polo menos, catro ocasións desde 1945 con efectos vantaxosos esperados para o partido que goberna o Parlamento de Nova Gales do Sur nese momento .^[55]

As 38 áreas de goberno local que compoñen Sydney son:

Ashfield Auburn Bankstown Blacktown Baía Botany Burwood Camden

Campbelltown Canada Bay Canterbury Fairfield The Hills Holroyd Hornsby

Hunter's Hill Hurstville Kogarah Ku-ring-gai Lane Cove Leichhardt Liverpool

Manly Marrickville Mosman North Sydney Parramatta Penrith Pittwater

Randwick Rockdale Ryde Strathfield Sutherland Sydney Warringah

Waverley Willoughby Woollahra

Diferentes organizacións variaron as definicións dos LGAs que conforman Sídney. A Asociación de Goberno Local de Nova Gales do Sur (Local Government Association of New South Wales) considera que todas as autoridades administrativas locais situadas totalmente no Condado de Cumberland forman parte do seu "grupo metropolitano", excluíndo a Camden (clasificada no seu «grupo nacional»).^[56] A Oficina Australiana de Estatística define que unha División Estatística de Sídney inclúe todos estes consellos, así como, ademais, Wollondilly, Blue Mountains, Hawkesbury, Gosford e Wyong.^[57]

Admiralty House

Casa do Almirantazgo vista desde o sur

En Sídney atópase a Admiralty House^[58] que é a residencia oficial na cidade, do Gobernador Xeral de Australia.^[59] Está situada na zona residencial Kirribilli, na ribeira norte do porto de Sídney, (adxacente a Kirribilli House, que é a residencia en Sídney do Primeiro Ministro de Australia). Esta gran mansión de estilo italiano e arenisca ocupa unha parte da punta Kirribilli. Unha vez coñecida como "Wotonga", ten vistas impresionantes a través do porto de Sídney.

Economía

Distrito central de negocios de Sídney

Os sectores económicos máis importantes de Sídney, segundo o número de persoas empregadas, son os servizos privados e de negocios, comercio polo miúdo, manufacturación, sanidade e servizos comunitarios.^[60] Desde a década de 1980 os postos de traballo pasaron da manufactura aos servizos e os sectores da información. Sídney proporciona aproximadamente o 25 por cento do PIB total do país.^[61] O Australian Securities Exchange e o Banco da Reserva de Australia atópanse en Sídney, así como a sede de 90 bancos, máis da metade das principais compañías de Australia e a sede rexional de ao redor de 500 empresas multinacionais.^[61] Fox Studios Australia ten grandes estudos cinematográficos na cidade. O Sydney Futures Exchange (SFE) é un dos centros financeiros futuros e opcións de intercambio máis grandes da Asia e do Pacífico, con 64,3 millóns de contratos negociados durante o ano 2005. É o 12.º mercado de futuros máis grande do mundo e o 19.º máis grande incluíndo opcións.^[62]

A cidade ten a maior media de ingresos por fogar de calquera cidade importante en Australia (42 559 dólares estadounidenses segundo PPP). A partir de 2004, a taxa de desemprego en Sídney foi de 4,9 %.^[63] Segundo unha enquisa sobre o custo da vida realizada por The Economist, Sídney é a décimo sexta cidade máis cara do mundo, mentres que un estudo de UBS sitúa a Sídney como a 15.ª cidade do mundo en termos de ingresos netos.^[64] O 20 de setembro de 2007, Sídney tiña a media máis alta de prezos da vivenda de calquera cidade capital de Australia, con 559 000 dólares.^[65] Sídney tamén ten a media máis alta de prezos de alugueiro de calquera cidade de Australia, con 450 dólares semanais. Un informe publicado pola OCDE en novembro de 2005 mostrou que Australia tiña o nivel de prezos máis alto do mundo occidental en vivenda en comparación cos rendementos de alugueiro.^[66]

Sídney recibiu 7,8 millóns de visitantes nacionais e 2,5 millóns de visitantes internacionais no 2004.^[67]

Sídney de noite

Notas

1. Enciclopedia Galega Universal. Ir Indo Edicións. 1999-2002. ISBN 84-7680-288-9.
2. Santa María, Inés; Massó, Noé (2009). Atlas xeográfico e histórico de Galicia e do Mundo. Do Cumio. ISBN 978-84-8289-328-0.
3. Diciopedia do século 21. Isaac Díaz Pardo, Víctor F. Freixanes, Antón Mascato (edición). Editorial Galaxia. 2007. ISBN 9788482893600.
4. Goretti Sanmartín Rei et al. Criterios para o uso da lingua (PDF). Servizo de Normalización Lingüística, Universidade da Coruña. ISBN 84-9749-199-8.
5. Anaír Rodríguez Rodríguez, Montserrat Davila Ventura. Lingua galega: dúbidas lingüísticas (PDF). Área de Normalización Lingüística da Universidade de Vigo. p. 115. ISBN 84-8158-266-2.
6. Latta, David (xaneiro de 2006). "Showcase Destinations Sydney, Australia: The Harbour City". Meeting Professionals International (en inglés). The Meeting Professional. Arquivado dende o orixinal o 26 de xaneirode 2009. Consultado o 7 de febreiro do 2023.
7. "Australian Statistical Geography Standard (ASGS) Edition 3". Australian Bureau of Statistics. 5 de outubro de 2022. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
8. "Areas of Service". City of Sydney. 4 de agosto de2020. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
9. Igneous intrusions polo Museo Australiano. 13 de novembro de 2018. Recuperado o 1 de novembro de 2021.
10. "Sydney Basin". Office of Environment and Heritage. 2014. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
11. Latta, David (2006). "Showcase destinations Sydney, Australia: the harbour city". Arquivado dende o orixinal o 9 de abril de 2014. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
12. "Soils for nature". Office of Environment and Heritage. 7 de novembro de 2019. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
13. Herbert, Chris; Helby, Robin (1980). A Guide to the Sydney basin (1 ed.). Maitland: Geological Survey of New South Wales. p. 582. ISBN 0-7240-1250-8.
14. William, E; Airey, DW (1999). "A Review of the Engineering Properties of the Wianamatta Group Shales". Proceedings 8th Australia New Zealand Conference on Geomechanics: Consolidating Knowledge (Barton, ACT: Australian Geomechanics Society). pp. 641–647. ISBN 1864450029. Arquivado dende o orixinal o 14 de agosto de 2008.
15. "Coastal Valley Grassy Woodlands". NSW Environment & Heritage. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
16. "Dry sclerophyll forests (shrub/grass sub-formation)". NSW Environment & Heritage. Consultado o 9 de febreiro d0 2023.
17. "Dry sclerophyll forests (shrubby sub-formation)". NSW Environment & Heritage. Consultado o 9 de febreiro d0 2023.
18. "Wet sclerophyll forests (grassy sub-formation)". NSW Environment & Heritage. Consultado o 6 de febreiro do 2023.
19. Earth Resource Analysis PL (1998). Cumberland Plains Woodland: Trial Aerial Photographic interpretation of remnant woodlands, Sydney. NSW National Parks and Wildlife Service – Sydney Zone (Unpublished report).
20. Recovering bushland on the Cumberland Plain Department of Environment and Conservation (NSW). (2005). Recovering Bushland on the Cumberland Plain: Best practice guidelines for the management and restoration of bushland. Department of Environment and Conservation (NSW), Sydney. Recuperado o 12 de setembro de 2022.
21. "Sydney Blue Gum High Forest" (PDF). Nationally Threatened Species and Ecological Communities. Environment.gov.au. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 18 de xuño de 2012. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
22. "Eastern Suburbs Banksia Scrub of the Sydney Region" (PDF). Department of Agriculture, Water and the Environment. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 14 de setembro de 2022. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
23. "Urban Bushland in the Ryde LGA - Sydney Sandstone Ridgetop Woodland" (PDF). Ryde Council. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
24. Hindwood, K. A. and McCill, A. R., 1958. The Birds of Sydney (Cumberland Plain) New South Wales. Royal Zoological Society New South Wales.
25. Dolby, Tim; Clarke, Rohan (2014). Finding Australian Birds. CSIRO Publishing. ISBN 9780643097667.
26. Cogger, H.G. (2000). Reptiles and Amphibians of Australia. Reed New Holland.
27. Green, D., 1973. -Re reptiles of the outer north-western suburbs of Sydney. Herpetofauna 6 (2): 2–5.
28. "Sydney's flying foxes now Bundy's problem". North Queensland Register. 2 de agosto de 2012. Arquivado dende o orixinal o 30 de decembro de 2012. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
29. Whyte, Robert; Anderson, Greg (2017). A Field Guide to Spiders of Australia. Clayton VIC: CSIRO Publishing.
30. Falkner, Inke; Turnbull, John (2019). Underwater Sydney. Clayton South, Victoria: CSIRO Publishing. ISBN 9781486311194.
31. "Modelling and simulation of seasonal rainfall" (PDF). Centre for Computer Assisted Research Mathematics and its Applications (CARMA). 20 de maio de 2014. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 13 de marzo de 2019. Consultado o 8 de febreiro do 2023. Brisbane e Sydney teñen cada un un clima subtropical ou temperado húmido sen estación seca pronunciada... a clasificación é Cfa
32. "CLIMATE AND THE SYDNEY 2000 OLYMPIC GAMES". Australian Government (en inglés). Australian Bureau of Statistics. 24 de setembro de 2007. Arquivado dende o orixinal o 10 de xuño de 2008. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
33. "Sydney Basin - climate". New South Wales Government (en inglés). Department of Environment and Climate Change. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
34. "Australian climatic zones". Australian Government (en inglés). Bureau of Meteorology. Arquivado dende o orixinal o 4 de decembro de 2008. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
35. "Living in Sydney" (en inglés). Sydney Institute of Business & Technology. Arquivado dende o orixinal o 25 de xaneiro de 2009. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
36. Climate "Summary for Sydney" |url= incorrecto (Axuda) (en inglés). Bureau of Meteorology. xaneiro de 2006.
37. Ellyard, D. (2005). "Climate averages - Droughts and Flooding Rains". Australian Bureau of Meteorology (en inglés). Angus & Robertson. ISBN 0-207-18557-3.
38. "Sydney weather hail, not snow". AAP (en inglés). 27 de xullo de 2008. Arquivado dende o orixinal o 06 de xaneiro de 2009. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
39. "The Sydney Hailstorm - 14 April 1999" (en inglés). Bureau of Meteorology. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
40. "Rain in Sydney". Australian Climate Extremes (en inglés). Bureau of Meteorology. 1986. Arquivado dende o orixinal o 23 de novembro de 2009. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
41. "Cool, cloudy and rainy end to March in Sydney". Sydney Climate Summary — NSW Regional Office (en inglés). Bureau of Meteorology. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
42. "Sydney has coldest June in 24 years". Sydney Monthly Climate Summary — NSW Regional Office (en inglés). Bureau of Meteorology. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
43. "Sydney has coolest summer in 11 years". Sydney Climate Summary — NSW Regional Office (en inglés). Bureau of Meteorology. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
44. "El próximo gran terremoto". Arquivado dende o orixinal o 7 de xullo de 2011. Consultado o 8 de febreiro do 2023.
45. "Parramatta City Centre" (en inglés). Department of Planning. Arquivado dende o orixinal o 28 de setembro de 2007. Consultado o 10 de febreiro do 2023.
46. "Penrith City Centre". Department of Planning. Arquivado dende o orixinal o 28 de setembro de 2007. Consultado o 10 de febreiro do 2023.
47. "Liverpool City Centre" (en inglés). Department of Planning. Arquivado dende o orixinal o 28 de setembro de 2007. Consultado o 10 de febreiro do 2023.
48. "The World's Best Skylines" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 4 de febreiro de 2008.
49. "List of Official Sydney Local Government Areas" (en inglés). 2 de agosto de 2008. Consultado o 12 de febreiro do 2023.
50. "Local Council Boundaries -Sydney Outer" (en inglés). Department of Local Government. Arquivado dende o orixinal o 3 de setembro de 2006. Consultado o 12 de febreiro do 2023.
51. Australian Bureau of Statistics (ed.). "2006 Census Community Profile Series : Sydney (Statistical Division)" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 01 de setembro de 2013. Consultado o 22 de novembro do 2023.
52. "Sydney (Statistical Division)" (en inglés). Australian Bureau of Statistics. Arquivado dende o orixinal o 25 de marzo de 2012. Consultado o 15 de febreiro do 2023.
53. "Sydney (Urban Centre/Locality)" (en inglés). Australian Bureau of Statistics. Arquivado dende o orixinal o 02 de setembro de 2013. Consultado o 15 de febreiro do 2023.
54. "What are our qualifications?". The City of Sydney Community Profile (en inglés). Sydney Statistical Division. 2006.^{[Ligazón morta]}
55. Golder, Hilary (2004). Sacked: Removing and Remaking the Sydney City Council (en inglés). Sídney.
56. "About the Local Government Association of NSW" (en inglés). Local Government and Shires Associations of New South Wales. Arquivado dende o orixinal o 21 de xuño de 2009. Consultado o 24 de novembro do 2023.
57. "1216.0 - Australian Standard Geographical Classification (ASGC)" (en inglés). Australian Bureau of Statistics. xullo de 2007. Consultado o 24 de novembro do 2023.
58. The History of Admiralty House : 1794-1948
59. "Copia archivada". Arquivado dende o orixinal o 3 de marzo de 2006. Consultado o 9 de xaneiro do 2024.
60. "Sydney - Basic Community Profile and Snapshot - 2001 Census" (en inglés). Australian Bureau of Statistics. 2002. Arquivado dende o orixinal o 23 de febreiro de 2011.
61. "City Commerce - City of Sydney Media Centre" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 21 de agosto de 2006. Consultado o 13 de xaneiro do 2024.
62. "Overview". Sydney Futures Exchange website (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 30 de decembro de de 2006. Consultado o 13 de xaneiro do 2024.
63. "Sydney Statistical Division" (en inglés). Australian Bureau of Statistics. 2005. Arquivado dende o orixinal o 1 de xuño de 2008. Consultado o 13 de marzo do 2024.
64. "London is the most expensive city in the world while Swiss cities are home to highest earners". Economics (en inglés). City Mayors. 2007. Consultado o 13 de marzo do 2024.
65. "Still strong confidence in the housing market" (en inglés). Real Estate Institute of Australia. Arquivado dende o orixinal o 19 de xullo de 2008. Consultado o 13 de marzo do 2024.
66. Boilling, M (2 de febreiro de 2006). "City among most costly" (en inglés). Herald Sun. Arquivado dende o orixinal o 21 de febreiro de 2006. Consultado o 13 de marzo do 2024.
67. "Tourism Data Card - Forecasts, Economic Impacts and selected Regional Data - 2004" (PDF) (en inglés). Tourism NSW. 2004. Arquivado dende o orixinal (pdf) o 9 de xullo de 2007.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Sydney

Outros artigos

• Aeroporto de Sydney
• Casa da Moeda de Sydney

Ligazóns externas

• Páxina oficial de Sydney (en inglés)