Gran Premio de Italia de 1995

O Gran Premio de Italia de 1995 (oficialmente o Pioneer 66º Gran Premio d'Italia^[1]) foi unha carreira de motor de Fórmula 1 celebrada o 10 de setembro de 1995 no Autodromo Nazionale Monza, Monza, Italia. Foi a duodécima carreira da tempada 1995.

Gran Premio de Italia de 1995

Nome oficial	Pioneer Corporation 66º Gran Premio d'Italia
Tipo	Gran Premio de Italia
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1995
Distancia do evento	53
Localización  e  Datas
Localización	Circuíto de Monza (Monza) 45°37′14″N 9°17′22″L
Lonxitude	5,793 km
País	Italia
Data	10 de setembro de 1995
Competición
Primeiro posto	Johnny Herbert
Pole position	David Coulthard
Volta máis rápida	Gerhard Berger

A carreira de 53 voltas gañouna Johnny Herbert, pilotando un Benetton - Renault, logo de comezar desde a oitava posición. Mika Häkkinen foi segundo nun McLaren - Mercedes, con Heinz-Harald Frentzen terceiro nun Sauber - Ford, logrando o seu primeiro podio e o do equipo Sauber.^[2]

Informe

O pole David Coulthard trompeou na volta de quecemento e inicialmente retirouse da carreira. Con todo, cando a carreira detívose logo dunha colisión na segunda volta (sobre po que arrastrara á curva cando intentaba volver á pista) puido comezar a carreira de novo na pole (nun auto de reposto preparado para Damon Hill).

Hill e Michael Schumacher tiveron a súa segunda colisión importante da tempada, o anterior sucedera no Gran Premio británico. Cando Hill intentou dobrar o Footwork de Taki Inoue, Hill estrelouse contra as costas de Schumacher ao frear na segunda chicana, o que provocou que ambos se retirasen. Schumacher correu cara ao Williams para enfrontarse a Hill, mentres que o piloto británico sentou no seu cockpit, pero foi inmediatamente retirado polos comisarios. Schumacher desculpouse logo con Hill cando Inoue admitiu que o incidente era culpa súa, xa que derrapou diante de Hill mentres pasaba xunto a Schumacher, causando que Hill tomase medidas evasivas e involuntariamente chocase contra a parte traseira do auto de Schumacher.

Isto deixou brevemente aos Ferrari correndo primeiro e segundo. Con todo, Gerhard Berger sufriu unha estraña retirada cando unha cámara de TV no coche de Jean Alesi voou e destruíu a suspensión de Berger. Alesi liderou a carreira a tan só 7 voltas para terminar, pero logo retirouse con problemas coas rodas.

Esta sucesión de retiradas deulle unha segunda vitoria a Johnny Herbert, e logo os mellores resultados a Mika Häkkinen e Heinz-Harald Frentzen , o primeiro podio para o equipo Sauber na F1. Massimiliano Papis estaba en camiño para o seu primeiro punto, ata que foi superado por Jean-Christophe Boullion na última volta.^[3]

Clasificación

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Tempo Q1	Tempo Q2	Diferenza
1	6	David Coulthard	Williams-Renault	1:25.516	1:24.462
2	1	Michael Schumacher	Benetton-Renault	1:26.098	1:25.026	+0.564
3	28	Gerhard Berger	Ferrari	1:25.904	1:25.353	+0.891
4	5	Damon Hill	Williams-Renault	1:25.912	1:25.699	+1.237
5	27	Jean Alesi	Ferrari	1:26.323	1:25.707	+1.245
6	14	Rubens Barrichello	Jordan-Peugeot	1:26.981	1:25.919	+1.457
7	8	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes	1:28.895	1:25.920	+1.458
8	2	Johnny Herbert	Benetton-Renault	1:26.631	1:26.433	+1.971
9	7	Mark Blundell	McLaren-Mercedes	1:27.308	1:26.472	+2.010
10	30	Heinz-Harald Frentzen	Sauber-Ford	1:27.245	1:26.541	+2.079
11	25	Martin Brundle	Ligier-Mugen-Honda	1:29.200	1:27.067	+2.605
12	15	Eddie Irvine	Jordan-Peugeot	1:27.573	1:27.271	+2.809
13	26	Olivier Panis	Ligier-Mugen-Honda	1:28.418	1:27.384	+2.922
14	29	Jean-Christophe Boullion	Sauber-Ford	1:30.997	1:28.741	+4.279
15	9	Massimiliano Papis	Footwork-Hart	Sen tempo	1:28.870	+4.408
16	4	Mika Salo	Tyrrell-Yamaha	1:29.535	1:29.028	+4.566
17	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	1:31.399	1:29.287	+4.825
18	24	Luca Badoer	Minardi-Ford	1:30.731	1:29.559	+5.097
19	23	Pedro Lamy	Minardi-Ford	1:29.936	1:31.402	+5.474
20	10	Taki Inoue	Footwork-Hart	1:30.632	1:30.515	+6.053
21	17	Andrea Montermini	Pacific-Ford	1:32.121	1:30.721	+6.259
22	22	Roberto Moreno	Forti-Ford	1:32.491	1:30.834	+6.372
23	21	Pedro Diniz	Forti-Ford	1:32.540	1:32.102	+7.640
24	16	Giovanni Lavaggi	Pacific-Ford	1:32.935	1:32.470	+8.008
Fonte:[4]

Carreira

Podio de celebración despois da carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	2	Johnny Herbert	Benetton-Renault	53	1:18:27.916	8	10
2	8	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes	53	+ 17.779	7	6
3	30	Heinz-Harald Frentzen	Sauber-Ford	53	+ 24.321	10	4
4	7	Mark Blundell	McLaren-Mercedes	53	+ 28.223	9	3
5	4	Mika Salo	Tyrrell-Yamaha	52	+ 1 volta	16	2
6	29	Jean-Christophe Boullion	Sauber-Ford	52	+ 1 volta	14	1
7	9	Massimiliano Papis	Footwork-Hart	52	+ 1 volta	15
8	10	Taki Inoue	Footwork-Hart	52	+ 1 volta	20
9	21	Pedro Diniz	Forti-Ford	50	+ 3 voltas	23
10	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	47	+ 6 voltas	17
Ret	27	Jean Alesi	Ferrari	45	Rodamento da roda	5
Ret	14	Rubens Barrichello	Jordan-Peugeot	43	Embrague	6
Ret	15	Eddie Irvine	Jordan-Peugeot	40	Motor	12
Ret	28	Gerhard Berger	Ferrari	32	Suspensión	3
Ret	24	Luca Badoer	Minardi-Ford	26	Accidente	18
Ret	1	Michael Schumacher	Benetton-Renault	23	Colisión	2
Ret	5	Damon Hill	Williams-Renault	23	Colisión	4
Ret	26	Olivier Panis	Ligier-Mugen-Honda	20	Trompo	13
Ret	6	David Coulthard	Williams-Renault	13	Rodamento da roda	1
Ret	25	Martin Brundle	Ligier-Mugen-Honda	10	Picada	11
Ret	16	Giovanni Lavaggi	Pacific-Ford	6	Trompo	24
Ret	23	Pedro Lamy	Minardi-Ford	0	Transmisión	19
Ret	17	Andrea Montermini	Pacific-Ford	0	Colisión	21
Ret	22	Roberto Moreno	Forti-Ford	0	Colisión	22
Fonte:[2]

Posicións logo da carreira

Clasificación no campionato de pilotos Pos Piloto Puntos 1 Michael Schumacher 66 2 Damon Hill 51 3 Johnny Herbert 38 4 Jean Alesi 32 5 David Coulthard 29

Clasificación do campionato de construtores[4] Pos Construtor Puntos 1 Benetton-Renault 94 2 Williams-Renault 74 3 Ferrari 57 4 McLaren-Mercedes 21 5 Sauber-Ford 17

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.