From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Σιμπίου (Sibiu Ρουμανική προφορά [siˈbiw], Γ ερμανικά Hermannstadt, Τρανσυλβανικά Σαξονικά Härmeschtat, Ουγγρικά Nagyszeben) είναι πόλη στην Τρανσυλβανία της Ρουμανίας. Ευρισκόμενη 215 χλμ. βορειοδυτικά του Βουκουρεστίου, η πόλη είναι χτισμένη στις όχθες του Ποταμού Τσίμπιν, παραπόταμου του ποταμού Ολτ. Πρωτεύουσα σήμερα της ομώνυμης επαρχίας, τα διαστήματα 1692-1791 1849–65 το Σιμπίου ήταν πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Τρανσυλβανίας. Η πόλη θεωρείται από τις γραφικότερες της Ρουμανίας, καθώς διατηρεί αναλλοιώτα στοιχεία της μεσαιωνικής πόλης. Βρίσκεται σχεδόν πάνω στο πέρασμα από την Βλαχία στην Τρανσυλβανία. Ανήκει στην Κεντρική περιφέρεια, στην επαρχία Σιμπίου. Ο πληθυσμός της πόλης είναι 147.245 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2011.[1] Η πόλη επιλέχτηκε για Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το έτος 2007 μαζί με την Πόλη του Λουξεμβούργου.[2] Η χρονιά αυτή ήταν η χρονιά ένταξης της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
| Σιμπίου | |
|---|---|
 | |
 | |
  | |
| Χώρα | Ρουμανία |
| Περιφέρεια | Κεντρική |
| Επαρχία | Σιμπίου |
| Δήμαρχος | Astrid Fodor |
| Πληθυσμός | 147.245 |
| Έκταση ( km²) | 121 |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 | |
 Πολυμέσα σχετικά με την πόλη | |
| δεδομένα () | |
Το Σιμπίου είναι ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα της Ρουμανίας. Πρώην κέντρο των Σαξόνων της Τρανσυλβανίας η παλιά πόλη του Σίμπιου κατετάγη ως «8ο πιο ειδυλλιακό μέρος της Ευρώπης να ζει κανείς" από το Forbes το 2008. Η πόλη διαχειρίζεται το χιονοδρομικό κέντρο Πίλτινις.
Το πρώτο επίσημο έγγραφο που αναφέρεται στην πόλη είναι του 1191, όταν ο Πάπας Κελεστίνος Γ΄ επικύρωσε την ύπαρξη του ελεύθερου προεστού των Γερμανικών εποίκων στην Τρανσυλβανία, με την έδρα του το Σιμπίου, ονομαζόμενο τότε Cibinium .[3]
Το 14ο αιώνα ήταν ήδη σημαντικό εμπορικό κέντρο. Το 1376 οι τεχνίτες ήταν χωρισμένοι σε 19 συντεχνίες. Το Σιμπίου έγινε η σημαντικότερη μεταξύ των επτά Γερμανικών πόλεων, που έδωσαν στην Τρανσυλβανία το Γερμανικό της όνομα Siebenbürgen (κατά λέξη επτά ακροπόλεις). Εδώ στεγαζόταν η Universitas Saxorum (Κοινότητα των Σαξόνων), ένα δίκτυο παιδαγωγών, ιερέων, διανοούμενων, αξιωματούχων της πόλης και συμβούλων της γερμανικής κοινότητας, που συνέθεταν ένα εντεταλμένο νομικό σώμα και πολιτικό σύστημα στην Τρανσυλβανία από το το 1400. Το γερμανικό όνομά της πόλης ήταν Χέρμανστάντ (Hermannstadt). Από το 1692 έως το 1791 αποτέλεσε πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Τρανσυλβανίας αντικαθιστώντας την προηγούμενη πρωτεύουσα Άλμπα Ιούλια. Μετά την κατάλυση του πριγκιπάτου η περιοχή έγινε μέρος της Αυστριακής Αυτοκρατορίας.
Το 18ο και το 19ο αιώνα η πόλη έγινε το δεύτερο και αργότερα το πρώτο σημαντικότερο κέντρο των Ρουμάνων της Τρανσυλβανίας. Η πρώτη τράπεζα Ρουμανικής ιδιοκτησίας (Albina) είχε την έδρα της εδώ, όπως και η Τρανσυλβανική Ένωση Ρουμανικής Λογοτεχνίας και της Ρουμανικού Λαϊκού Πολιτισμού. Μετά την αναγνώριση της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από την Αυτοκρατορία των Αψβούργων τη δεκαετία του 1860 το Σιμπίου έγινε Μητροπολιτική έδρα]] και η πόλη θεωρείται ακόμη το τρίτο σημαντικότερο κέντρο της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μεταξύ της Ουγγρικής Επανάστασης του 1848 και του 1867 (ίδρυση της Αυστροουγγαρίας) στο Σιμπίου συνερχόταν η Δίαιτα της Τρανσυλβανίας διατροφή, που είχε λάβει την πιο αντιπροσωπευτική μορφή της αφότου η Αυτοκρατορία συμφώνησε να επεκτείνει το δικαίωμα ψήφου στην περιοχή.
Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε η Αυστροουγγαρία διαλύθηκε, το Σιμπίου έγινε τμήμα της Ρουμανίας, ενώ η πλειοψηφία του πληθυσμού του ήταν ακόμη Γερμανική (μέχρι το 1941) και είχε μια μεγάλη Ρουμανική κοινότητα καθώς και μία μικρότερη Ουγγρική. Από τη δεκαετία του 1950 και μέχρι εκείνη του 1990 οι περισσότεροι Γερμανοί της πόλης μετανάστευσαν στη Γερμανία και στην Αυστρία. Μεταξύ των περίπου 2.000 που έχουν απομείνει είναι ο Κλάους Γιοχάνις, σημερινός (2016) Πρόεδρος της Ρουμανίας.
Το Σιμπίου βρίσκεται κοντά στο γεωγραφικό κέντρο της Ρουμανίας με γεωγραφικές συντεταγμένες 45.792784°Β, 24.152069°Α. Η πόλη είναι στην Κοιλάδα του Τσίμπιν, περίπου 20 χλμ. από τα Ορη Φίγκιρας και περίπου 15 χλμ. από τα Ορη Λοτρουλούι, που οριοθετούν την κοιλάδα στο νοτιοδυτικό τμήμα της. Τα βόρεια και ανατολικά όρια του Σιμπίου ορίζονται από το Οροπέδιο Τιρνάβελορ, που κατέρχεται στην κοιλάδα του Τσίμπιν μέσω του Λόφου Γκουστερίτεϊ.
Το Σιμπίου διαρρέουν ο ποταμός Τσίμπιν, καθώς και ορισμένα μικρότερα ρέματα. Η γεωγραφική θέση του Σιμπίου το καθιστά ένα από τους σημαντικότερους συγκοινωνιακούς κόμβους στη Ρουμανία με σημαντικούς δρόμους και σιδηροδρομικές γραμμές να διέρχονται από αυτό.
Στα όρια της πόλης εμπίπτει και το Νότιο τμήμα, με το Εθνικό Μουσειακό Συγκρότημα ASTRA και το Ζωολογικό Κήπο.
Η πόλη θεωρείται από τις ομορφότερες πόλεις της Ρουμανίας. Το κέντρο της πόλης περιλαμβάνει πολυάριθμα διατηρητέα κτίρια. Η μεσαιωνική πόλη χωρίζεται σε δύο μέρη, στην πάνω και κάτω πόλη. Διατηρείται επίσης η μεσαιωνική οχύρωση της πόλης και οι πύργοι που περιλάμβανε. Η πόλη διαθέτει δύο μεγάλα μουσεία. Το υπαίθριο εθνογραφικό μουσείο ASTRA, το οποίο περιλαμβάνει 340 κτίρια αναμεσά τους ανεμόμυλους, νερόμυλους και ελαιοτριβεία και το μουσείο έργων τέχνης Μπρούκενταλ στο οποίο εκτίθενται έργα πολύ σημαντικών ζωγράφων όπως των Ρούμπενς, Μποτιτσέλι, Τιτσιάνο και Βαν Ντάικ.
Το κλίμα του Σιμπίου είναι ηπειρωτικό με ψυχρούς χειμώνες και θερμά καλοκαίρια. Η υψηλότερη θερμοκρασία φτάνει τους 37°C και η απόλυτα ελάχιστη τους -31°C. Οι βροχοπτώσεις είναι γενικά μέτριες , εκτός από τους καλοκαιρινούς μήνες.[4]
| Κλιματικά δεδομένα Σιμπίου | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Μήνας | Ιαν | Φεβ | Μάρ | Απρ | Μάι | Ιούν | Ιούλ | Αύγ | Σεπ | Οκτ | Νοε | Δεκ | Έτος |
| Μέση Μέγιστη °C (°F) | −1 (31) |
3 (37) |
8 (47) |
15 (59) |
20 (68) |
23 (74) |
26 (79) |
26 (78) |
22 (71) |
15 (59) |
8 (47) |
2 (36) |
14,0 |
| Μέση Ελάχιστη °C (°F) | −8 (17) |
−6 (21) |
−2 (29) |
4 (39) |
8 (47) |
12 (53) |
13 (56) |
13 (55) |
9 (49) |
4 (40) |
1 (33) |
−5 (23) |
3,6 |
| Υετός mm (ίντσες) | 30 | 28 | 33 | 56 | 81 | 114 | 86 | 76 (3) |
56 | 46 | 33 | 28 | 66 |
| Πηγή: Weatherbase[5] | |||||||||||||
Με την απογραφή του 2011 το Σιμπίου είχε πληθυσμό 147.245, μειωμένο σε σχέση με εκείνη του 2002, όντας η 14η μεγαλύτερη πόλη της Ρουμανίας. Η εθνική σύνθεση ήταν :
| Απογραφή[6] | Εθνοτική σύνθεση | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Ετος | Πληθυσμός | %± | Ρουμάνοι | Ούγγροι | Γερμανοί |
| 1850 | 12,765 | — | 2,089 | 977 | 8,790 |
| 1880 | 19,446 | + 41.4% | 2,810 | 2,065 | 14,327 |
| 1890 | 21,465 | + 9.8% | 4,581 | 3,199 | 13,148 |
| 1900 | 29,577 | + 31.7% | 7,106 | 5,747 | 16,141 |
| 1910 | 33,489 | + 12.4% | 8,824 | 7,252 | 16,832 |
| 1920 | 32,748 | – 2.2% | 8,553 | 4,291 | 18,218 |
| 1930 | 49,345 | + 40.4% | 19,006 | 6,782 | 22,045 |
| 1941 | 63,765 | + 25.5% | 33,829 | 4,262 | 23,574 |
| 1948 | 60,602 | – 5% | 37,371 | 5,060 | 16,359 |
| 1956 | 90,475 | + 39.5% | 60,526 | 4,772 | 24,636 |
| 1966 | 109,515 | + 19% | 78,548 | 5,124 | 25,387 |
| 1977 | 151,005 | + 31.8% | 119,507 | 5,111 | 25,403 |
| 1992 | 169,610 | + 11.6% | 158,863 | 4,163 | 5,605 |
| 2002 | 154,892 | – 9% | 148,269 | 3,135 | 2,508 |
| 2011 | 147,245 | – 5% | 131,414 | 2,131 | 1,481 |
Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι Ρουμάνοι Ορθόδοξοι. Προτεστάντες και Ρωμαιοκαθολικοί αντιπροσωπεύουν το 5% του πληθυσμού.
| Θρησκείες στο Σιμπίου | |||||||
| Θρησκεία | 1910 | 2002 | |||||
| Ορθόδοξοι | 18% | 91% | |||||
| Ανατολικοί Καθολικοί Εκκλησίες (Ουνίτες) | 8% | 1% | |||||
| Ρωμαιοκαθολικοί | 20% | 2% | |||||
| Ευαγγελικοί Λουθηρανοί | 42% | 2% | |||||
| Μεταρρυθμιστές | 7% | 1% | |||||
| Εβραίοι | 4% | < 1 % | |||||
| Αλλοι | 1% | 4% | |||||
Αν και οι Γερμανοί αποτελούν λιγότερο από 2% του πληθυσμού του Σιμπίου ο Κλάους Γιοχάνις, πρώην πρόεδρος του Δημοκρατικού Φόρουμ Γερμανών της Ρουμανίας (FDGR/DFDR) και σήμερα Πρόεδρος της Ρουμανίας διετέλεσε δήμαρχος του Σιμπίου από το 2000 ως το 2014. Οταν εξελέγη δήμαρχος το 2000 ήταν ο πρώτος δήμαρχος πόλης της Ρουμανίας μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Γιοχάνις επανεξελέγη με συντριπτική πλειοψηφία το 2004 (με 88,7% των ψήφων) και το 2008 (με 83,3%) και το κόμμα του απέσπασε απόλυτη πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο. Το Γεμανικό Φόρουμ κέρδισε επίσης τις δημοτικές εκλογές στις δεύτερη και τρίτη σημαντικότερες πόλεις της επαρχίας, Μέντιας και Τσισνίντιε, καθώς και το ένα τρίτο των εδρών (11 από 33) στο επαρχιακό συμβούλιο.
Το Σιμπίου είναι σημαντικό οικονομικό κέντρο για τη Ρουμανία, με υψηλό ποσοστό των ξένων επενδύσεων. Είναι επίσης σημαντικό κέντρο κατασκευής εξαρτημάτων αυτοκινήτων και έχει εργοστάσια που ανήκουν στις ThyssenKrupp Bilstein-Compa, Takata, Continental και NTN-SNR. Άλλες τοπικές βιομηχανίες είναι εξαρτημάτων μηχανών, υφασμάτων, ηλεκτρικών εξαρτημάτων (Siemens) και αγροβιομηχανίες.
Στην πόλη βρίσκεται επίσης το δεύτερο μεγαλύτερο χρηματιστήριο της Ρουμανίας.
Οι κύριες βιομηχανικές δραστηριότητες του Σιμπίου πραγματοποιούνται σε δύο βιομηχανικές ζώνες που βρίσκονται στις παρυφές της πόλης:
Μια εμπορική ζώνη που βρίσκεται στην κοινότητα Σέλιμπιρ παίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομία του Σιμπίου. Διαθέτει ένα εμπορικό κέντρο και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου.
Ένας άλλος παράγοντας που παίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομία της πόλης είναι ο τουρισμός, που έχει αυξηθεί με σταθερό ρυθμό από το 2007.
Το Σιμπίου εξυπηρετείται ικανοποιητικά από την άποψη των μεταφορών και των υποδομών. Το 2010 μια παράκαμψη της πόλης άνοιξε, μειώνοντας σημαντικά την οδική κυκλοφορία μέσα στην πόλη.
Το Σιμπίου διαθέτει ένα από τα πιο σύγχρονα διεθνή αεροδρόμια στη Ρουμανία, με απευθείας συνδέσεις με τη Γερμανία, την Αυστρία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία και Ισπανία, καθώς και με άλλες πόλεις της Ρουμανίας.
Το Σιμπίου αποτελεί σημαντικό κόμβο στο ευρωπαϊκό οδικό δίκτυο, όντας σε δύο ευρωπαϊκές διαδρομές (Ε68 και Ε81). Σε εθνικό επίπεδο βρίσκεται σε τρεις διαφορετικές κύριες εθνικές οδούς, τις DN1, DN7 και DN14.
Ο Αυτοκινητόδρομος Α1 θα συνδέει την πόλη με το Πιτέστι και τα δυτικά σύνορα της χώρας, κοντά στο Αράντ. Τα υπόλοιπα 161 χιλιόμετρα του αυτοκινητόδρομου προς Αράντ, από το σύνολο των 281 χιλιομέτρων, είναι υπό κατασκευή και αναμένεται να ολοκληρωθούν μέχρι το 2016, ενώ το χρονοδιάγραμμα για το τμήμα προς Πιτέστι έχει ως στόχο να ολοκληρωθεί το 2020. Ο δακτύλιος του Σιμπίου, τμήμα του αυτοκινητόδρομου Α1, ολοκληρώθηκε την 1η Δεκεμβρίου, 2010.
Το Σιμπίου είναι μία από τις πιο ζωντανές πολιτιστικά πόλεις της Ρουμανίας. Διαθέτει 3 θέατρα και μια φιλαρμονική ορχήστρα μαζί με άλλες μικρότερους ιδιωτικούς θεατρικούς χώρους και ένα θεατρικό στούντιο που στεγάζεται στο Τμήμα Παραστατικών Τεχνών και Ηθοποιίας του Πανεπιστημίου Λουτσιάν Μπλάγκα, όπου οι μαθητές δίνουν μηνιαίες παραστάσεις.
Το Εθνικό Θέατρο Ράντου Στάνκα είναι ένα από τα κορυφαία θέατρα της Ρουμανίας .Με ρίζες που χρονολογούνται από το 1787, προσελκύει μερικούς από τους πιο γνωστούς σκηνοθέτες της Ρουμανίας σκηνοθέτες, όπως οι Γκάμπορ Τόμπα και Σίλβιου Πουρτσιρέτε. Έχει τόσο ρουμανόγλωσοο όσο και γερμανόγλωσσο τμήμα και δίνει κατά μέσο όρο πέντε παραστάσεις τη βδομάδα.
Το Θέατρο Γκονγκ είναι εξειδικευμένο σε κουκλοθέατρο, παντομίμα και μη-συμβατικές παραστάσεις για παιδιά και εφήβους. Δίνει επίσης παραστάσεις τόσο στα Ρουμανικά όσο και στα Γερμανικά.
Η Κρατική Φιλαρμονική του Σιμπίου παρουσιάζει εβδομαδιαία συναυλίες κλασικής μουσικής, καθώς και εκπαιδευτικές συναυλίες για παιδιά και εφήβους. Οι συναυλίες πραγματοποιούνται στην πρόσφατα ανακαινισμένη Αίθουσα Θάλεια, μια αίθουσα συναυλιών και θεάτρου, που χρονολογείται από το 1787 και βρίσκεται κατά μήκος των παλιών οχυρώσεων της πόλης. Τα καλοκαίρια διοργανώνονται εβδομαδιαία συναυλίες εκκλησιαστικού οργάνου στον Ευαγγελικό Καθεδρικό και θεματικές συναυλίες από τη χορωδία της Θεολογικής Σχολής στον Ορθόδοξο Καθεδρικό.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου του Σιμπίου είναι ένα ετήσιο φεστιβάλ παραστατικών τεχνών.
Τα μουσεία του Σιμπίου είναι οργανωμένα σε δύο φορείς : το Εθνικό Μουσείο Μπρούκενταλ και το Εθνικό Μουσιακό Συγκρότημα ASTRA. Το Μουσείο Μπρούκενταλ αποτελείται από μια Πινακοθήκη και μια Βιβλιοθήκη Παλιών Βιβλίων, που βρίσκεται στο εσωτερικό του Μεγάρου Μπρούκενταλ, το Ιστορικό Μουσείο που βρίσκεται στο παλιό κτίριο του δημαρχείου, το Μουσείο Φαρμακευτικής που στεγάζεται σε ένα από τα πρώτα φαρμακεία της Ευρώπης, που χρονολογείται από το 16ο αιώνα, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το Μουσείο Οπλων και Κυνηγετικών Τρόπαιων.
Το Εθνικό Μουσιακό Συγκρότημα επικεντρώνεται στην εθνογραφία και αποτελείται από ένα Μουσείο Παραδοσιακού Λαϊκού Πολιτισμού, ένα υπαίθριο μουσείο 960 στρεμμάτων, που βρίσκεται στο Δάσος Ντούμπραβα νότια του Σιμπίου, ένα Παγκόσμιο Εθνογραφικό Μουσείο, ένα Μουσείο Τρανσυλβανικού Πολιτισμού και ένα Μουσείο των Σαξονικής Εθνογραφίας και Λαϊκής Τέχνης. Προβλέπεται επίσης ένα Μουσείο Πολιτισμού του Λαού των Ρομά.
Το Φυσικό Πάρκο Ντούμπραβα Σιμπιουλούι εκτείνεται σε 9,60 τετ. χιλ. και βρίσκεται 4 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης προς τα νοτιοδυτικά κατά μήκος του δρόμου προς το Ρισινάρι. Επίσης, εδώ μπορείτε να βρείτε το Ζωολογικό Κήπο και το Εθνογραφικό Μουσείο.
Υπάρχει ένα Μουσείο Ατμομηχανών κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό, με περίπου 40 ατμομηχανές, δύο εκ των οποίων είναι λειτουργικές.
Το πρώτο πάρκο στην πόλη ήταν ο Περίπατος, που αργότερα ονομάστηκε «Περίπατος των αναπήρων". Ιδρύθηκε το 1791 και σήμερα είναι μέρος του Parcul Cetatii (Πάρκου της Ακρόπολης). Η σημερινή διαμόρφωση του πάρκου, συμπεριλαμβανομένου του χώρου μεταξύ των τειχών, χρονολογείται από το 1928.
Το Πάρκο Σουμπ Αρίνι, που ιδρύθηκε το 1856 είναι ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα διατηρημένα πάρκα στη Ρουμανία. Υπάρχουν και άλλοι χώροι πρασίνου στο κέντρο της πόλης, με πιο γνωστό το Πάρκο ASTRA, που ιδρύθηκε το 1879.
Αλλα πάρκα :
Τινερετουλούι, Ρεκονστρουξιέι, Κορνέλιου Κοπόσου, Πετέφι Σάντορ, Πιάτσα Κλουζ, Στραντ, Κριστιανουλούι, Τιτέιτσα, Βασίλε Ααρών και Λίρα.
Η κατανομή των χώρων πρασίνου είναι καλή σε σύγκριση με άλλες πόλεις της Ρουμανίας.
Πολλά φεστιβάλ διοργανώνονται κάθε χρόνο στο Σιμπίου, το πιο διάσημο από αυτά είναι το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου του Σιμπίου , που διοργανώνεται κάθε άνοιξη στα τέλη Μαίου. Μεσαιωνικό Φεστιβάλ διοργανώνεται κάθε χρόνο τον Αύγουστο, αναβιώνοντας το μεσαιωνικό πνεύμα της Τρανσυλβανίας. Το Φεστιβάλ ARTmania διοργανώνεται κάθε καλοκαίρι από το 2006 και από το 2008 το Ροκ Φεστιβάλ Τρανσυλβανίας. Εδώ διοργανώνεται το παλαιότερο Τζαζ Φεστιβάλ της Ρουμανίας, καθώς και το φεστιβάλ «Καρλ Φιτς" τους νέους του κλασικού πιάνου, το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ "Astra Κινηματογράφου», το λεγόμενο Φεστιβάλ Τρανσυλβανίας, καλώντας ένα Πολυολιτιστικό 6ήμερο Υπαίθριο Μουσικό Φεστιβάλ τον Ιούλιο, ένα μεσαιωνικό φεστιβάλ τεχνών και πολύ περισσότερες μικρότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Ο ορισμός ως Πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης το 2007 οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εξαιρετική συνεργασία με το Λουξεμβούργο, αλλά και σε αυτό που πολλοί θεωρούν ως μια θαυμαστή κοινωνική αναγέννηση που λαμβάνει χώρα στην πόλη τα τελευταία χρόνια. Η ιδιότητα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας επέφερε σημαντική αύξηση στην ποσότητα και την ποιότητα των πολιτιστικών εκδηλώσεων το 2007.
Το 2007 το Σιμπίου ήταν Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα μαζί με το Λουξεμβούργο. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό πολιτιστικό γεγονός που έχει συμβεί ποτέ στην πόλη, όπου ήρθε μεγάλος αριθμός τουριστών, ντόπιων και ξένων.
Η πόλη Σιμπίου και τα περίχωρά της είναι από τις πιο δημοφιλείς τουριστικά περιοχές της Ρουμανίας. Κατέχει ένα από τα καλύτερα διατηρημένα ιστορικά κέντρα της χώρας και πολλές από τις μεσαιωνικές οχυρώσεις της διατηρούνται σε εξαιρετική κατάσταση. Το παλιό κέντρο του έχει ξεκινήσει το 2004 τη διαδικασία για να γίνει Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Το Σιμπίου και τα περίχωρά του έχουν πολλά σημαντικά μουσεία, με 12 ιδρύματα που στεγάζουν συλλογές τέχνης, πίνακες ζωγραφικής και εκθέματα διακοσμητικών τεχνών, αρχαιολογίας, ανθρωπολογίας, ιστορίας, βιομηχανικής αρχαιολογίας και ιστορίας της τεχνολογίας και των φυσικών επιστημών.
Η πόλη βρίσκεται επίσης κοντά στα Ορη Φίγκιρας - πολύ δημοφιλή πεζοπορικό προορισμό, κοντά στα χιονοδρομικά κέντρα Πίλτινις και Αρένα Πλάτος - δημοφιλείς χειμερινούς προορισμούς διακοπών, και είναι στο επίκεντρο των πρώην κοινοτήτων Σαξόνων στην Τρανσυλβανία, που φημίζονται για τις οχυρωμένες εκκλησίες τους.
.jpg)
Μεγάλο μέρος της της πόλης είναι, λόγω της θέσης της, εύκολα υπερασπίσιμο, αλλά επιτρέποντας οριζόντια ανάπτυξη. Η παλιά πόλη του Σιμπίου βρίσκεται στη δεξιά όχθη του ποταμού Τσίμπιν, πάνω σε ένα λόφο που βρίσκεται περίπου 200 μέτρα από το ποτάμι. Αποτελείται από δύο ξεχωριστές οντότητες: την Άνω Πόλη και την Κάτω Πόλη. Παραδοσιακά, η Άνω Πόλη ήταν η πλουσιότερη συνοικία και εμπορική αγορά, ενώ η Κάτω Πόλη αποτελούσε τη βιομηχανική περιοχή.
Η Κάτω Πόλη (Γερμανικά: Unterstadt, Ρουμανικά: Orașul de jos) περιλαμβάνει την περιοχή μεταξύ του ποταμού και του λόφου και αναπτύσσεται γύρω από τις πρώτες οχυρώσεις. Οι δρόμοι είναι επιμήκεις και αρκετά φαρδιοί για τα μεσαιωνικά πρότυπα της πόλης, με μικρές πλατείες της πόλης κατά διαστήματα. Η αρχιτεκτονική είναι μάλλον αγροτική: συνήθως διώροφα σπίτια με ψηλές οροφές και πύλες που ανοίγουν διόδους στις εσωτερικές αυλές.
Οι περισσότερες από τις εξωτερικές οχυρώσεις χάθηκαν με τη βιομηχανική ανάπτυξη και το σύγχρονο αστικό σχεδιασμό προς τα τέλη του 19ου αιώνα, εξακολουθούν να υπάρχουν μόνο τέσσερις πύργοι. Ένα κτίριο που συνδέεται με τη νεότερη πολεοδομία της περιόδου είναι το Λύκειο Independenta.
Αυτή η περιοχή έχει την παλαιότερη εκκλησία της πόλης, που χρονολογείται από το 1292.
Η Ανω Πόλη (Γερμανικά: Οberstadt, Ρουμανικά: Orașul de sus) είναι οργανωμένη γύρω από τρεις πλατείες και μια σειρά δρόμων κατά μήκος της λοφοσειράς. Ως η κύρια περιοχή αστικών δταστηριοτήτων, περιέχει τα περισσότερα αξιοθέατα της πόλης.
Μεγάλη Πλατεία (Γερμανικά: Großer Ring, Ρουμανικά : Piața Mare) είναι, όπως δείχνει το όνομά της, η μεγαλύτερη πλατεία της πόλης και το κέντρο της από το 15ο αιώνα. Με μήκος 142 και πλάτος 93 μέτρα είναι μια από τις μεγαλύτερες της Τρανσυλβανίας.
Το Μέγαρο Μπρούκενταλ, ένα από τα σημαντικότερα Μπαρόκ μνημεία της Ρουμανίας, βρίσκεται στη βορειοδυτική γωνία της πλατείας. Ανεγέρθηκε μεταξύ 1777 και 1787 ως κύρια κατοικία του Κυβερνήτη της Τρανσυλβανίας Σάμουελ φον Μπρούκενταλ. Στεγάζει το κύριο τμήμα του Εθνικού Μουσείου Μπρούκενταλ, που άνοιξε το 1817, όντας ένα από τα παλαιότερα μουσεία στον κόσμο. Δίπλα στο μέγαρο είναι η Μπλε Οικιά ή Οικία Μόριγκερ, μια Μπαρόκ οικία του 18ου αιώνα, με το παλιό οικόσημο του Σιμπίου στην πρόσοψή του.
Στη βόρεια πλευρά είναι η Ιησουήτικη Εκκλησία, με τις παρακείμενές της, πρώην κατοικίες των Ιησουητών στο Σιμπίου. Επίσης στη βόρεια πλευρά, στις αρχές του 20ου αιώνα κατασκευάστηκε στο δυτικό τμήμα ένα αρ νουβό κτήριο, που τώρα στεγάζει το γραφείο του δημάρχου.
Δίπλα στην Ιησουήτικη Εκκλησία της βόρειας πλευράς είναι ο Πύργος του Συμβουλίου, ένα από τα σύμβολα της πόλης. Αυτός ο πρώην οχυρωματικός πύργος του 13ου αιώνα έχει διαδοχικά ανοικοδομηθεί με την πάροδο των ετών. Το διπλανό κτίριο ήταν ο τόπος συνάντησης του Συμβουλίου της Πόλης. Κάτω από αυτό βρίσκεται ένας δρόμο πρόσβασης μεταξύ της Μεγάλης Πλατείας και της Μικρής Πλατείας.
Στη νότια και ανατολική πλευρά είναι δύώροφα ή τριώροφα σπίτια, που έχουν ψηλές σοφίτες με μικρά παράθυρα γνωστές ως τα μάτια της πόλης. Τα περισσότερα από αυτά τα σπίτια χρονολογούνται από το 15ο ως το 19ο αιώνα, και είναι ρυθμού Αναγέννησης ή Μπαρόκ .
Μικρή Πλατεία (Γερμανικά: Kleiner Ring), όπως δείχνει το όνομά της, είναι μια μικρότερη πλατεία που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Ανω πόλης. Μετά την ανάπλαση του 2007 υπήρξε μια αύξηση του αριθμού των μικρών επιχειρήσεων, όπως παμπ και εστιατορίων, σε αυτή την περιοχή.
Η πλατεία συνδέεται με τις άλλες δύο πλατείες και με άλλες δρόμους με μικρά, στενά περάσματα. Η κύρια πρόσβαση από την Κάτω Πόλη είναι από την Οδό Οκνέι, που διχοτομεί την πλατεία. Ο δρόμος περνά κάτω από τη Γέφυρα του Ψεύτη - την πρώτη γέφυρα στη Ρουμανία κατασκευασμένη από σίδηρο (1859).
Στα δεξιά της γέφυρας είναι ένα άλλο σύμβολο της πόλης, η Οικία των Τεχνών, ένα αψιδωτό κτίριο του 14ου αιώνα, που ανήκε στο Συντεχνία των Κρεοπωλών. Στην αριστερή πλευρά της γέφυρας είναι η Οικία του Λουξεμβούργου, ένα Μπαρόκ τετραώροφο κτίριο.
Η Πλατεία Χουέτ είναι η τρίτη από τις τρεις κεντρικές πλατείες του Σιμπίου. Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του είναι ο Ευαγγελικός Λουθηρανικός Καθεδρικός στο κέντρο του. Είναι ο τόπος όπου χτίστηκαν οι πρώτες οχυρώσεις στα τέλη του 12ου ή στις αρχές του 13ου αιώνα. Τα κτίρια γύρω από την πλατεία αυτή είναι κυρίως Γοτθικού ρυθμού. Στη δυτική πλευρά βρίσκεται το Λύκειο Μπρούκενταλ, στη θέση ενός πρώην σχολείου του 14ου αιώνα.
Οι Οχυρώσεις του Σιμπίου κατέστησαν την πόλη μια από τις σημαντικότερες οχυρωμένες πόλεις της Κεντρικής Ευρώπης. Πολλαπλοί δακτύλιοι χτίστηκαν γύρω από την πόλη, οι περισσότεροι από αυτούς από πήλινα τούβλα. Οι νοτιο-ανατολικές οχυρώσεις είναι οι καλύτερα διατηρημένες και οι τρεις παράλληλες γραμμές είναι ακόμα ορατές. Η πρώτη είναι ένα εξωτερικό ανάχωμα, η δεύτερη ένα 10-μετρο ψηλό τείχος από κόκκινα τούβλα και η τρίτη γραμμή περιλαμβάνει πύργους που συνδέονται με ένα άλλο 10-μετρο ψηλό τείχος. Όλες οι κατασκευές συνδέονται με ένα λαβύρινθο από σήραγγες και περάσματα, με σκοπό να εξασφαλιστεί η επικοινωνία μεταξύ της πόλης και των αμυντικών γραμμών.
Το 16ο αιώνα, προστέθηκαν στις οχυρώσεις νεότερα στοιχεία, κυρίως φυλλόσχημοι προμαχώνες. Δύο από αυτούς επιβίωσαν μέχρι σήμερα, όπως ο Προμαχώνας Χάλερ (σε όλη τη διαδρομή προς τη Λεωφόρο Κόποσου) και ο Προμαχώνας Σόλντις.
Το Πέρασμα των Σκαλιών κατηφορίζει προς το κάτω τμήμα του Σιμπίου. Κατεβαίνει κατά μήκος μερικών οχυρώσεων κάτω από τις υποστηρικτικές αψίδες. Είναι το πιο γραφικό από τα πολλά περάσματα που συνδέουν τις δύο πλευρές της πόλης.
Το Σιμπίου είναι σημαντικό κέντρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με πάνω από 23.000 σπουδαστές σε τέσσερα δημόσια και ιδιωτικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Το Πανεπιστήμιο Λουτσιάν Μπλάγκαιδρύθηκε το 1990, με πέντε σχολές: Μηχανικών και Επιστημών, Γλωσσικών Επιστημών, Ιστορίας και Δικαίου, Ιατρικής και Τεχνολογίας Τροφίμων και Υφασμάτων. Σήμερα υπάρχουν 10 σχολές και τμήματα.
Στο Σιμπίου βρίσκονται επίσης και η Στρατιωτική Ακαδημία και το Στρατιωτικό Κέντρο Ξένων Γλωσσών καθώς και δύο ιδιωτικά πανεπιστήμια, το Ρουμανογερμανικό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Alma Mater.
Μπαούρου, Βραζιλία, 1995.
Μπουτουάν, Φιλιππίνες
Κολούμπια, Μιζούρι, ΗΠΑ, 1994.
Ντέβεντερ, Ολλανδία, 2007
Κλάγκενφουρτ, Αυστρία, 1990.
Λάντσχουτ, Γερμανία, 2002. Μάρμπουργκ, Γερμανία, 2005.
Μέχελεν, Βέλγιο, 1996.
Ρεν, Γαλλία,1999.
Βαλένσια, Βενεζουέλα, 1993.
Ουίραλ, Ηνωμένο Βασίλειο, 1994.
Τακαγιάμα, Ιαπωνία, 2009. Γερμανία - Γενικό ΠροξενείοΕπίτιμα Προξενεία:
Αυστρία
Λουξεμβούργο,_17th_century_engraving.jpg)
_-_Sibiu_1911.jpg)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
