widnieć

widnieć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvʲidʲɲɛ̇t͡ɕ], AS: [vʹidʹńėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.

​^?/i

znaczenia:

czasownik

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		widnieć
czas teraźniejszy		widnieję	widniejesz	widnieje	widniejemy	widniejecie	widnieją
czas przeszły	m	widniałem	widniałeś	widniał	widnieliśmy	widnieliście	widnieli
	ż	widniałam	widniałaś	widniała	widniałyśmy	widniałyście	widniały
	n	widniałom	widniałoś	widniało
tryb rozkazujący		niech widnieję	widniej	niech widnieje	widniejmy	widniejcie	niech widnieją
pozostałe formy czas przyszły m będę widniał, będę widnieć będziesz widniał, będziesz widnieć będzie widniał, będzie widnieć będziemy widnieli, będziemy widnieć będziecie widnieli, będziecie widnieć będą widnieli, będą widnieć ż będę widniała, będę widnieć będziesz widniała, będziesz widnieć będzie widniała, będzie widnieć będziemy widniały, będziemy widnieć będziecie widniały, będziecie widnieć będą widniały, będą widnieć n będę widniało, będę widnieć będziesz widniało, będziesz widnieć będzie widniało, będzie widnieć czas zaprzeszły m widniałem był widniałeś był widniał był widnieliśmy byli widnieliście byli widnieli byli ż widniałam była widniałaś była widniała była widniałyśmy były widniałyście były widniały były n widniałom było widniałoś było widniało było forma bezosobowa czasu przeszłego widniano tryb przypuszczający m widniałbym, byłbym widniał widniałbyś, byłbyś widniał widniałby, byłby widniał widnielibyśmy, bylibyśmy widnieli widnielibyście, bylibyście widnieli widnieliby, byliby widnieli ż widniałabym, byłabym widniała widniałabyś, byłabyś widniała widniałaby, byłaby widniała widniałybyśmy, byłybyśmy widniały widniałybyście, byłybyście widniały widniałyby, byłyby widniały n widniałobym, byłobym widniało widniałobyś, byłobyś widniało widniałoby, byłoby widniało imiesłów przymiotnikowy czynny m widniejący, niewidniejący ż widniejąca, niewidniejąca widniejące, niewidniejące n widniejące, niewidniejące imiesłów przysłówkowy współczesny widniejąc, nie widniejąc rzeczownik odczasownikowy widnienie, niewidnienie

(1.1) być widocznym, dawać się widzieć

(1.2) rzad. stawać się widnym, jasnym; jaśnieć

odmiana:

(1.1-2) koniugacja III

 

przykłady:

(1.1) Na jej twarzy widniał uśmiech.

(1.1) Na horyzoncie widnieje zarys masywu Kilimandżaro.

(1.2) Zaczyna widnieć. Nastał świt.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) jaśnieć, świtać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. widny

przysł. widno, widnie

rzecz. widnienie n, widność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) be visible; (1.2) break
• jidysz: (1.1) זען זיך (zen zich)
• niemiecki: (1.1) zu sehen sein
• rosyjski: (1.1) виднеться

źródła: