zarys

zarys (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzarɨs], AS: [zarys]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zarys	zarysy
dopełniacz	zarysu	zarysów
celownik	zarysowi	zarysom
biernik	zarys	zarysy
narzędnik	zarysem	zarysami
miejscownik	zarysie	zarysach
wołacz	zarysie	zarysy

(1.1) ogólny kształt jakiegoś obiektu

(1.2) podstawy jakiegoś pomysłu lub zagadnienia

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Cmentarz jakby się napełniał cieniami… tłumem widm… gąszczem mrocznych zarysów… gędźbą rozjęczonych a cichych głosów… […] ^[1]

(1.2) Ten krótki zarys przeszłości średniowiecznej Polski, będący częścią wspólnej historii Polski, Białorusi, Litwy i Ukrainy, obejmuje bardzo ważny okres — prawie połowę tysiącletniej historii, kiedy to położono solidne fundamenty polskiego społeczeństwa, państwa i kultury w ramach zachodnioeuropejskiej, chrześcijańskiej przestrzeni cywilizacyjnej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sylwetka, kontur

(1.2) szkic, rysunek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zarysowanie n, zarysik mrz, rys mrz

czas. zarysować, narysować, przerysować, rysować

przym. zarysowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) outline, contour; (1.2) outline, draft, sketch
• kataloński: (1.1) circuit m
• niemiecki: (1.1) Abriss m, Umriss m; (1.2) Abriss m, Umriss m
• rosyjski: (1.1) очерта́ние n, силуэт m; (1.2) зарисо́вка ż, набро́сок m, эски́з m
• szwedzki: (1.1) stomme w; (1.2) stomme w
• włoski: (1.1) contorno m

źródła:

1. W. Reymont Chłopi