sztyft

sztyft (język polski)

sztyfty (1.2)

wymowa:

IPA: [ʃtɨft], AS: [štyft]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sztyft	sztyfty
dopełniacz	sztyftu	sztyftów
celownik	sztyftowi	sztyftom
biernik	sztyft	sztyfty
narzędnik	sztyftem	sztyftami
miejscownik	sztyfcie	sztyftach
wołacz	sztyfcie	sztyfty

(1.1) cienki, metalowy lub drewniany trzpień

(1.2) miękka substancja lecznicza, kosmetyczna, klejąca itp. uformowana w pręcik, osadzona w etui umożliwiającym wysuwanie

(1.3) wkład do ołówka, pisaka itp.^[1]

(1.4) zootechn. długie pióro gęsie lub kacze o chorągiewce asymetrycznej, wąskiej i sztywnej, wchodzące w skład zewnętrznej pokrywy skrzydeł, używane do wyrobu galanterii^[2]

odmiana:

(1.1-4)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. sztyfcik

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Stift^[2]

uwagi:

zob. też sztyft w Wikipedii

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) stifto
• wilamowski: (1.1) štyft m, śtyft m

źródła:

1.  Hasło „sztyft” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Hasło „sztyft” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.