leczniczy

leczniczy (język polski)

wymowa:

IPA: [lɛt͡ʃʲˈɲit͡ʃɨ], AS: [lečʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	leczniczy		lecznicza	lecznicze	leczniczy	lecznicze
dopełniacz	leczniczego		leczniczej	leczniczego	leczniczych
celownik	leczniczemu		leczniczej	leczniczemu	leczniczym
biernik	leczniczego	leczniczy	leczniczą	lecznicze	leczniczych	lecznicze
narzędnik	leczniczym		leczniczą	leczniczym	leczniczymi
miejscownik	leczniczym		leczniczej	leczniczym	leczniczych
wołacz	leczniczy		lecznicza	lecznicze	leczniczy	lecznicze
nie stopniuje się

(1.1) pomagający wyzdrowieć

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Te zioła mają działanie lecznicze.

(1.1) Czosnek był znany już w starożytności jako artykuł spożywczy i środek leczniczy.

składnia:

(1.1) M. leczniczy

kolokacje:

(1.1) środek leczniczy, ośrodek leczniczy

synonimy:

(1.1) zdrowotny, kuracyjny

antonimy:

(1.1) trujący, chorobotwórczy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. leczenie n, lecznictwo n, lecznica ż, lekarka ż, lekarz mos, leczniczość ż

przysł. leczniczo

czas. leczyć, wyleczyć, zaleczyć, podleczyć

przym. lekarski, nieleczony

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. leczyć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) medicinal
• arabski: (1.1) شاف
• białoruski: (1.1) лячэбны
• bułgarski: (1.1) лечебен, лечителен, лечителски
• czeski: (1.1) léčivý
• duński: (1.1) lægende, helbredende
• esperanto: (1.1) saniga, kuraca
• francuski: (1.1) médicinal, thérapeutique
• hindi: (1.1) आरोग्यकर
• hiszpański: (1.1) medicinal, terapéutico
• interlingua: (1.1) curative
• litewski: (1.1) gydomasis
• łotewski: (1.1) ārstniecisks
• niemiecki: (1.1) w złożeniach Gesundheits-
• nowogrecki: (1.1) ιαματικός, θεραπευτικός
• rosyjski: (1.1) лечебный, целебный, целительный, врачебный, лекарственный
• sanskryt: (1.1) भिषज्
• ukraiński: (1.1) лікувальний

źródła: