wyrób

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

czasownik, forma fleksyjna

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(2.1) 2. os. lp rozk. od: wyrobić
odmiana:: (1.1-2)
przykłady:: (1.1) Nie przepadam za wyrobami z korka. Są mało estetyczne.; (1.2) Sąsiadka trudni się wyrobem ozdobnych kopert.
składnia:: (1.1) wyrób cukierniczy • domowy wyrób • wyrób fabryczny / tytoniowy / włókienniczy; (1.2) wyrób wędlin / biżuterii
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. wyrabianie n, wyrobnik mos; czas. wyrabiać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:: pol. wyrobić^[1]
uwagi:
tłumaczenia:

angielski: (1.1) product; (1.2) production
białoruski: (1.1) выраб m; (1.2) выраб m
duński: (1.1) produkt n; (1.2) produktion w
esperanto: (1.1) faraĵo, elfaraĵo, produktaĵo, ellaboraĵo, artiklo; (1.2) fari, produkti, elfari
estoński: (1.1) toode; (1.2) tootmine; (2.1) tooda
francuski: (1.1) produit m, article m
hiszpański: (1.1) artículo m, producto m; (1.2) fabricación ż, producción ż, elaboración ż, creación ż
kazachski: (1.1) бұйым, өнім; (1.2) өндіру, өндіріс
łaciński: (1.1) fructus, productum
niemiecki: (1.1) Erzeugnis n, Produkt n; (1.2) Herstellung ż, Erzeugung ż, Produktion ż
nowogrecki: (1.1) προϊόν n, είδος n; (1.2) κατασκευή ż, παραγωγή ż
rosyjski: (1.1) изделие n, продукт m; (1.2) продукция ż, производство n, изготовление n, выделка ż
ukraiński: (1.1) виріб m, продукт m; (1.2) продукція ż, виробництво n, виготовлення n

[1]
Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 240.

wyrób (język polski)