szok

szok (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szok	szoki
dopełniacz	szoku	szoków
celownik	szokowi	szokom
biernik	szok	szoki
narzędnik	szokiem	szokami
miejscownik	szoku	szokach
wołacz	szoku	szoki

(1.1) intensywna reakcja psychiczna, która jest wywołana gwałtownym, zazwyczaj negatywnym przeżyciem lub wydarzeniem

(1.2) med. niebezpieczne dla życia zaburzenia czynności organizmu

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Klęska grunwaldzka z perspektywy śląskiego poety to szok taki, jak gdyby indiański wódz, powiedzmy jakiś Winnetou, pokonał całą armię amerykańską i ciągnął na Waszyngton^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wstrząs

(1.2) wstrząs

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szokowanie n

czas. szokować

przym. szokowy, szokujący

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) tronditje
• angielski: (1.1) shock
• arabski: (1.1) زلزال m, صدمة ż
• chiński standardowy: (1.1) 震动
• czeczeński: (1.1) шовкъ
• czeski: (1.1) šok m
• duński: (1.1) chok n; (1.2) chok n
• esperanto: (1.1) ŝoko
• estoński: (1.1) šokk
• francuski: (1.1) choque m, choc m
• hiszpański: (1.1) choque m, conmoción ż; (1.2) choque m, conmoción ż
• jidysz: (1.1) שאָק m (szok), קלאַפּ m (klap)
• niemiecki: (1.1) Schock m
• nowogrecki: (1.1) σοκ n, ξάφνιασμα n; (1.2) σοκ n
• portugalski: (1.1) choque m
• rosyjski: (1.1) шок m
• szwedzki: (1.1) chock w
• turecki: (1.1) şok
• węgierski: (1.1) sokk
• włoski: (1.1) shock m; (1.2) shock m

źródła:

1. Polityka, nr 32, Warszawa, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.