organizm

organizm (język polski)

organizm (1.1) jednokomórkowy

wymowa:

IPA: [ɔrˈɡãɲism̥], AS: [orgãńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	organizm	organizmy
dopełniacz	organizmu	organizmów
celownik	organizmowi	organizmom
biernik	organizm	organizmy
narzędnik	organizmem	organizmami
miejscownik	organizmie[1]	organizmach
wołacz	organizmie[1]	organizmy

(1.1) biol. istota żywa charakteryzująca się procesami życiowymi; zob. też organizm w Wikipedii

(1.2) med. cielesny ustrój człowieka

(1.3) przen. pewna całość złożona ze współpracujących ze sobą elementów

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Energia słoneczna jest bardzo ważna dla organizmów żywych.

(1.2) Na starość nasz organizm zaczyna niestety szwankować.

(1.3) Służby oczyszczania to ważny element organizmu miasta.

składnia:

kolokacje:

(1.1) organizm acidofilny / acidofobowy / aerobowy / antarktyczny / autochtoniczny / bezjądrowy / cudzożywny / samożywny / endotermiczny / eurybatyczny / euryfotyczny / euryhaliczny / euryhydryczny / eurytermiczny / eurytypowy / heterotroficzny / homotroficzny / koprofilny / jednokomórkowy / wielokomórkowy / macierzysty / potomny / wielożerny / modelowy / wymarły / żeński / męski / obojnaczy • komórka organizmu

(1.2) organizm mężczyzny / kobiety / dorosłego / dziecka / noworodka • zdrowy / chory organizm

(1.3) organizm miejski • organizm przedsiębiorstwa / korporacji / miasta

synonimy:

(1.2) ciało

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. organiczność ż, organ m, organizacja ż, organy m lm, organellum n, organicyzm m, organizer m, organik m, organista m, organistka ż

czas. organizować, zorganizować

przym. organistyczny, organiczny, organicystyczny, organistowski

przysł. organicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. ὄργανον → instrument

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) organizëm m
• angielski: (1.1) organism
• arabski: (1.1) نظام, متعضية
• baskijski: (1.1) organismo
• białoruski: (1.1) арганізм m; (1.2) арганізм m
• bułgarski: (1.1) организъм m; (1.2) организъм m
• chiński standardowy: (1.2) 身体 (shēntǐ)
• chorwacki: (1.1) organizam m; (1.2) organizam m
• czeski: (1.1) organismus m, organizmus m; (1.2) organismus m, organizmus m; (1.3) organismus m, organizmus m
• duński: (1.1) organisme w; (1.2) organisme w; (1.3) organisme w
• esperanto: (1.1) organismo
• francuski: (1.1) organisme m
• hindi: (1.1) जीव
• hiszpański: (1.1) organismo m
• interlingua: (1.1) organismo
• islandzki: (1.1) lífvera ż
• kataloński: (1.1) organisme m
• łaciński: (1.1) organismus
• macedoński: (1.1) организам m
• niderlandzki: (1.1) organisme n; (1.2) organisme
• niemiecki: (1.1) Organismus m, Lebewesen n
• norweski (bokmål): (1.1) organisme m; (1.3) organisme m
• norweski (nynorsk): (1.1) organisme m; (1.3) organisme m
• nowogrecki: (1.1) οργανισμός m
• ormiański: (1.1) օրգանիզմ
• rosyjski: (1.1) организм m; (1.2) организм m; (1.3) организм m
• słowacki: (1.1) organizmus m; (1.2) organizmus m; (1.3) organizmus m
• szwedzki: (1.1) organism w
• ukraiński: (1.1) організм m; (1.2) організм m; (1.3) організм m
• włoski: (1.1) organismo m; (1.2) organismo m; (1.3) entità ż, organismo m

źródła:

1. Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.

organizm (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) organizm

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. organik

rzecz. organ

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: