sprawność

sprawność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈspravnɔɕt͡ɕ], AS: [spravność]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	sprawność
dopełniacz	sprawności
celownik	sprawności
biernik	sprawność
narzędnik	sprawnością
miejscownik	sprawności
wołacz	sprawności

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sprawność	sprawności
dopełniacz	sprawności	sprawności
celownik	sprawności	sprawnościom
biernik	sprawność	sprawności
narzędnik	sprawnością	sprawnościami
miejscownik	sprawności	sprawnościach
wołacz	sprawności	sprawności

(1.1) zdolność organizmu lub umysłu do zręcznego, szybkiego działania

(1.2) szybka i solidne wykonywanie jakichś czynności, zręczne działanie

(1.3) techn. zdolność do poprawnego działania (urządzenia)

(1.4) fiz. wielkość fizyczna określająca w jakim stopniu urządzenie, organizm lub proces przekształca energię występującą w jednej postaci w energię w innej postaci; zob. też sprawność w Wikipedii

(1.5) w harcerstwie: umiejętność lub wiedza w jakimś zakresie

(1.6) odznaka na mundurze harcerskim symbolizująca umiejętność lub wiedzę w jakimś zakresie

odmiana:

(1.1-4)

 

(1.5-6)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sprawny, sprawnościowy

przysł. sprawnie, sprawnościowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) efficiency, effectiveness
• esperanto: (1.1) lerteco; (1.2) lerteco, efikeco; (1.3) produktiveco
• niemiecki: (1.1) Fähigkeit ż (1.2) Fertigkeit ż, Geschicklichkeit ż (1.3) Funktionstüchtigkeit ż, Effizienz ż (1.4) Wirkungsgrad m (1.5) Fähigkeit ż (1.6) Abzeichen n
• rosyjski: (1.3) исправность ż

źródła: