odznaka

odznaka (język polski)

odznaka (1.1) MW USA

wymowa:

IPA: [ɔdˈznaka], AS: [odznaka], zjawiska fonetyczne: nie dwuz.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odznaka	odznaki
dopełniacz	odznaki	odznak
celownik	odznace	odznakom
biernik	odznakę	odznaki
narzędnik	odznaką	odznakami
miejscownik	odznace	odznakach
wołacz	odznako	odznaki

(1.1) znak przynależności do czegoś, np. organizacji, noszony na ubraniu^[1]

(1.2) znak wyróżniający kogoś zasłużonego, nagrodzonego, noszony na ubraniu^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. znak m, znaczek m, oznaka ż, odznaczanie n, odznaczenie n, oznaczenie n

czas. oznaczać ndk., odznaczać ndk., znaczyć ndk., oznaczyć dk., odznaczyć dk., zaznaczyć dk.

przym. znaczny, znaczący

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: oznaka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) badge; (1.2) wojskowa: military decoration
• niemiecki: (1.1) Abzeichen n; (1.2) Abzeichnung ż, Orden m

źródła:

1.  Hasło „odznaka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.