zręczny

zręczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzrɛ̃n͇t͡ʃnɨ], AS: [zrẽṇčny], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ę 

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik jakościowy

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	zręczny		zręczna	zręczne	zręczni	zręczne
dopełniacz	zręcznego		zręcznej	zręcznego	zręcznych
celownik	zręcznemu		zręcznej	zręcznemu	zręcznym
biernik	zręcznego	zręczny	zręczną	zręczne	zręcznych	zręczne
narzędnik	zręcznym		zręczną	zręcznym	zręcznymi
miejscownik	zręcznym		zręcznej	zręcznym	zręcznych
wołacz	zręczny		zręczna	zręczne	zręczni	zręczne
stopień wyższy zręczniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik zręczniejszy zręczniejsza zręczniejsze zręczniejsi zręczniejsze dopełniacz zręczniejszego zręczniejszej zręczniejszego zręczniejszych celownik zręczniejszemu zręczniejszej zręczniejszemu zręczniejszym biernik zręczniejszego zręczniejszy zręczniejszą zręczniejsze zręczniejszych zręczniejsze narzędnik zręczniejszym zręczniejszą zręczniejszym zręczniejszymi miejscownik zręczniejszym zręczniejszej zręczniejszym zręczniejszych wołacz zręczniejszy zręczniejsza zręczniejsze zręczniejsi zręczniejsze
stopień najwyższy najzręczniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najzręczniejszy najzręczniejsza najzręczniejsze najzręczniejsi najzręczniejsze dopełniacz najzręczniejszego najzręczniejszej najzręczniejszego najzręczniejszych celownik najzręczniejszemu najzręczniejszej najzręczniejszemu najzręczniejszym biernik najzręczniejszego najzręczniejszy najzręczniejszą najzręczniejsze najzręczniejszych najzręczniejsze narzędnik najzręczniejszym najzręczniejszą najzręczniejszym najzręczniejszymi miejscownik najzręczniejszym najzręczniejszej najzręczniejszym najzręczniejszych wołacz najzręczniejszy najzręczniejsza najzręczniejsze najzręczniejsi najzręczniejsze

(1.1) zwinny^[1]

(1.2) umiejący dostosować sposób postępowania do okoliczności tak, aby osiągnąć jakieś korzyści^[1]

odmiana:

(1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) książk. fertyczny, gibki, giętki, smukły, sprawny, wygimnastykowany, zgrabny, zwinny^[2]

(1.2) sprytny; gw. (Górny Śląsk) grajfny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zręczność ż

przysł. zręcznie, z rąsi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dexterous, deft, adroit, skilful, amer. skillful; (1.2) clever
• arabski: (1.1) تقن, ماهر
• białoruski: (1.1) спрытны
• bułgarski: (1.1) похватен
• czeski: (1.1) zručný
• duński: (1.1) smidig; (1.2) smidig
• esperanto: (1.1) facilmova, lerta; (1.2) lerta, kapabla, sperta
• francuski: (1.1) habile, adroit
• hiszpański: (1.1) hábil, diestro; (1.2) mañoso, ducho, hábil
• interlingua: (1.1) dextere, industriose
• jidysz: (1.1) לאָווקע (lowke), בריהש (brihsz)
• łaciński: (1.1) habilis
• niderlandzki: (1.1) handig
• niemiecki: (1.1) geschickt, anstellig
• norweski (bokmål): (1.1) smidig; (1.2) smidig
• norweski (nynorsk): (1.1) smidig; (1.2) smidig
• rosyjski: (1.1) ловкий
• sanskryt: (1.1) दक्षिण (dakṣiṇa), दक्ष (dakṣa), अयास् (ayās), चतुर (catura), नागर (nāgara)
• starogrecki: (1.1) δεξιός (dexios)
• szwedzki: (1.1) spänstig, vig, smidig; (1.2) skicklig, händig, fingerfärdig
• turecki: (1.1) mahir
• tybetański: (1.1) སྤྱང་གྲུང༌ (spyang.grung)
• ukraiński: (1.1) спри́тний, впра́вний
• węgierski: (1.1) ügyes
• wilamowski: (1.1) gysiökter, gysiökt
• włoski: (1.1) abile, destro, lesto

źródła:

1. SJP.pl.
2. synonimy.ux.pl.