singolare

singolare (język włoski)

wymowa:

IPA: [siŋ.go.'la.re]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. liczba pojedyncza

(1.2) sport. gra pojedyncza, singiel

przymiotnik

(2.1) szczególny, osobliwy, wyjątkowy

(2.2) dziwny

(2.3) pojedynczy

odmiana:

(1) lp singolare; lm singolari

(2) lp singolare m ż; lm singolari m ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) al singolare → w liczbie pojedynczej

(2.1) donna di singolare bellezza → kobieta wyjątkowej urody

(2.3) gram. numero singolare → liczba pojedyncza

synonimy:

(1.1) numero singolare

(1.2) singolo

(2.1) particolare, caratteristico, speciale, peculiare, raro, insolito, inconsueto, eccellente, straordinario, eccezionale, anomalo, atipico

(2.2) strano, stravagante, originale, fuori del comune, bizzarro, eccentrico, curioso

antonimy:

(1.1) plurale, numero plurale

(2.1) comune, normale, ordinario

(2.2) banale, modesto, mediocre

(2.3) plurale

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. singolo

rzecz. singolo m, singolarità ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. singularis^[1]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Słownictwo gramatyczne

źródła:

1. treccani.it.