recepcja

recepcja (język polski)

recepcja (1.1)

wymowa:

IPA: [rɛˈt͡sɛpt͡sʲja], AS: [recepcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	recepcja	recepcje
dopełniacz	recepcji	recepcji / przest. recepcyj[1]
celownik	recepcji	recepcjom
biernik	recepcję	recepcje
narzędnik	recepcją	recepcjami
miejscownik	recepcji	recepcjach
wołacz	recepcjo	recepcje

(1.1) hotel. biuro przy wejściu, które obsługuje osoby wchodzące

(1.2) przyjmowanie gości w recepcji (1.1)

(1.3) proces przyswajania czegoś

(1.4) odbieranie bodźców przez zmysły

(1.5) książk. szt. liter. film. muz. odbiór, przyjęcie dzieła, utworu, kierunku w sztuce

(1.6) daw. galowe przyjęcie

(1.7) daw. zaaprobowanie, przyjęcie

odmiana:

(1.1-7)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.5) recepcja antyku / romantyzmu

synonimy:

(1.1) portiernia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. recepcjonista m, recepcjonistka ż

przym. recepcyjny, recepcjonalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. réception < łac. receptio^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) reception; (1.5) reception
• białoruski: (1.1) рэцэпцыя ż
• bułgarski: (1.1) рецепция ż
• chorwacki: (1.1) recepcija ż
• esperanto: (1.1) akceptejo
• hiszpański: (1.1) recepción ż; (1.2) recepción ż; (1.3) percepción ż; (1.4) recepción ż, captación ż; (1.6) recepción ż, fiesta ż; (1.7) recepción ż, aceptación ż, admisión ż
• niemiecki: (1.1) Rezeption ż; (1.5) Rezeption ż
• nowogrecki: (1.1) ρεσεψιόν ż; (1.2) υποδοχή ż
• rosyjski: (1.1) рецепция ż
• węgierski: (1.1) recepció

źródła:

1.  Hasło „recepcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
2. Hasło „recepcja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.