biuro

biuro (język polski)

biuro (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjurɔ], AS: [bʹi ̯uro], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biuro	biura
dopełniacz	biura	biur
celownik	biuru	biurom
biernik	biuro	biura
narzędnik	biurem	biurami
miejscownik	biurze	biurach
wołacz	biuro	biura

(1.1) budynek lub pomieszczenie, w którym są wykonywane prace administracyjne, umysłowe, są zbierane i przetwarzane informacje; zob. też biuro w Wikipedii

(1.2) forma działalności administracyjnej polegająca na zbieraniu, opracowywaniu i przekazywaniu informacji

(1.3) forma działalności usługowej polegająca na zbieraniu i sprzedaży informacji

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Moja praca w biurze polega na przekładaniu papierków z jednej kupki na drugą.

(1.2) Międzynarodowe Biuro Pokoju otrzymało w roku 1910 Pokojową Nagrodę Nobla.

(1.3) Istnieje zasadnicza różnica między agencją towarzyską a biurem matrymonialnym.

składnia:

kolokacje:

(1.2) biuro matrymonialne • biuro prasowe / polityczne • biuro podróży

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biurowiec m, biurwa ż, biurotyka ż, biuralistyka ż, biuralista m, biuralistka ż

zdrobn. biurko n, biureczko n

przym. biurowy, biurkowy

związki frazeologiczne:

biuro rzeczy znalezionych • wpuść chłopa do biura, to atrament wypije / wpuść chłopa do biura, to atrament z kałamarza wypije

etymologia:

franc. bureau^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) office
• arabski: (1.1) مكتب, قلم
• baskijski: (1.1) bulego
• białoruski: (1.1) бюро n, кантора ż
• chiński standardowy: (1.1) 办公室 (bàngōngshì); (1.2) 办 (bàn); (1.3) 办 (bàn)
• dolnołużycki: (1.1) běrow m
• duński: (1.1) kontor n; (1.3) kontor n, bureau n
• esperanto: (1.1) oficejo; (1.2) buroo; (1.3) buroo
• francuski: (1.1) bureau m
• grenlandzki: (1.1) allaffik
• hindi: (1.1) ऑफ़िस ôfis m; (1.2) दफ़्तर daftar m
• hiszpański: (1.1) oficina m
• kataloński: (1.1) despatx m, escriptori m
• niemiecki: (1.1) Büro n, Institut n, Agentur ż; (1.2) Büro n, Institut n, Agentur ż; (1.3) Büro n, Institut n, Agentur ż
• nowogrecki: (1.1) γραφείο n
• nowopruski: (1.1) uppican n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) о́фис m, бюро n
• rumuński: (1.1) birou n
• szwedzki: (1.1) byrå w
• turecki: (1.1) ofis
• ukraiński: (1.1) о́фіс m
• wilamowski: (1.1) büro n; (1.2) büro n; (1.3) büro n
• włoski: (1.1) ufficio m

źródła:

1.  Hasło „biuro” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.