przesłuchanie

przesłuchanie (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	przesłuchanie
dopełniacz	przesłuchania
celownik	przesłuchaniu
biernik	przesłuchanie
narzędnik	przesłuchaniem
miejscownik	przesłuchaniu
wołacz	przesłuchanie

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przesłuchanie	przesłuchania
dopełniacz	przesłuchania	przesłuchań
celownik	przesłuchaniu	przesłuchaniom
biernik	przesłuchanie	przesłuchania
narzędnik	przesłuchaniem	przesłuchaniami
miejscownik	przesłuchaniu	przesłuchaniach
wołacz	przesłuchanie	przesłuchania

(1.1) rzecz. odczas. od przesłuchać

(1.2) praw. czynność w procesie, która ujawnia wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadka lub opinie biegłego; zob. też przesłuchanie (prawo) w Wikipedii

(1.3) spotkanie, na którym sprawdza się wiedzę i umiejętności kandydata ubiegającego się o coś albo w celu wyłonienia zwycięzcy jakiegoś konkursu

odmiana:

(1.1) blm;

 

(1.2-3)

 

przykłady:

(1.2) Cały czas trwają przesłuchania świadków i badania przejętych akt - zaznaczył prokurator^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.2) przesłuchanie oskarżonego / świadka / biegłego • prowadzić przesłuchanie

(1.3) przesłuchania kandydatów na stanowisko dyrektora / prezesa • przesłuchania muzyków / wokalistów / aktorów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.3) egzamin

hiponimy:

(1.3) casting

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. przesłuchiwać ndk., przesłuchać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też przesłuchanie w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) interrogation, questioning, examination; (1.3) audition
• estoński: (1.2) ülekuulamine, ärakuulamine
• hiszpański: (1.2) interrogatorio m; (1.3) audición ż
• kaszubski: (1.2) przesłëchë
• kazachski: (1.1) тыңдау; (1.2) тыңдау, қаралу
• niemiecki: (1.2) Verhör n, Vernehmung ż; (1.3) Abhörung ż
• rosyjski: (1.1) прослушивание n; (1.2) слушание n; (1.3) собеседование n, прослушивание n

źródła:

1. materiał Polskiej Agencji Prasowej w portalu Polskiego Radia