przedział

przedział (język polski)

przedział (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛd͡ʑaw], AS: [pšeʒ́au̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przedział	przedziały
dopełniacz	przedziału	przedziałów
celownik	przedziałowi	przedziałom
biernik	przedział	przedziały
narzędnik	przedziałem	przedziałami
miejscownik	przedziale	przedziałach
wołacz	przedziale	przedziały

(1.1) kolej. jedno z pomieszczeń dla pasażerów, na które podzielony jest wagon; zob. też przedział kolejowy w Wikipedii

(1.2) mat. podzbiór zbioru liczb rzeczywistych, ograniczony z jednej lub z dwóch stron; zob. też przedział (matematyka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.2) Argument funkcji arcus sinus musi zawierać się w przedziale od minus do plus jeden.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przedzielanie n, przedzielenie n

zdrobn. przedziałek m

czas. przedzielać ndk., przedzielić dk.

przym. przedziałowy, działkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też przedział w Wikipedii

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Matematyka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) compartment; (1.2) range
• baskijski: (1.1) konpartimentu; (1.2) tarte
• czeski: (1.1) kupé n
• esperanto: (1.1) kupeo; (1.2) intervalo
• hiszpański: (1.1) compartimento m, compartimiento m; (1.2) intervalo m
• niderlandzki: (1.1) compartiment n, coupé m
• niemiecki: (1.1) Abteil n
• nowogrecki: (1.1) κουπέ n; (1.2) διάστημα n, πεδίο n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) купе n; (1.2) промежуток m
• szwabski: (1.1) Abdail n

źródła: