minus

Podobna pisownia: miinus • Minus

minus (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmʲĩnus], AS: [mʹĩnus], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) typogr. znak oznaczający odejmowanie lub wartość poniżej zera; zob. też minus w Wikipedii

(1.2) eduk. znak przy ocenie szkolnej obniżający ją

(1.3) ujemna cecha czegoś

spójnik

(2.1) oprócz, z wyjątkiem

(2.2) mat. odjąć (spójnik stawiany między odjemną i odjemnikiem)

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	minus	minusy
dopełniacz	minusa	minusów
celownik	minusowi	minusom
biernik	minus	minusy
narzędnik	minusem	minusami
miejscownik	minusie	minusach
wołacz	minusie	minusy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	minus	minusy
dopełniacz	minusa / minusu	minusów
celownik	minusowi	minusom
biernik	minus	minusy
narzędnik	minusem	minusami
miejscownik	minusie	minusach
wołacz	minusie	minusy

(3.1) mat. stawiany przed liczbami ujemnymi i jako znak liczby przeciwnej

odmiana:

(1.1-2)

 

(1.3)

 

(2.1-2) nieodm.

(3.1) nieodm.

przykłady:

(1.2) Kasia dostała dziś czwórkę z minusem.

(1.3) Jedziecie do stolicy kraju kapitalistycznego, który to kraj ma być może nawet tam i swoje… plusy. Rozchodzi się jednak o to, żeby te plusy nie przesłoniły wam minusów.^[1]

(2.1) Dałem jej wielki bukiet kwiatów minus jeden kwiatek, który mi się złamał.

(3.1) Jest minus dziesięć stopni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) wada

(2.2) odjąć

antonimy:

(1-3) plus

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. minusik m

przym. minusowy

związki frazeologiczne:

in minus • plus minus • mieć u kogoś minus • być na minusie • zmienić się na minus

etymologia:

(1.1) łac. minus → mniej^[2]

uwagi:

(1.1) zobacz też: dywiz • półpauza • minus • pauza • myślnik

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) minus; (1.3) shortcoming, disadvantage, drawback; (2.1) except, minus
• arabski: (2.1) ناقص
• baskijski: (1.1) minus; (2.2) ken
• chiński standardowy: (1.3) 坏处 (huàichù)
• niemiecki: (1.1) Minus n; (1.3) Nachteil m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• ukraiński: (2.1) крім; (2.2) мінус
• węgierski: (1.1) mínusz, mínuszjel; (3.1) mínusz

źródła:

1. S. Bareja: Miś
2.  Hasło „minus” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

minus (język angielski)

wymowa:

enPR: mīn-əs, IPA: /ˈmaɪnəs/, SAMPA: /"maIn@s/

wymowa amerykańska^?/i

​^?/i

znaczenia:

spójnik

(1.1) mat. minus

przyimek

(2.1) pot. oprócz

przymiotnik

(3.1) ujemny

rzeczownik

(4.1) minus, znak minusa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

minus (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mat. minus^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „minus” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

minus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zob. parvus

przysłówek

(2.1) zob. parum

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

minus (język niemiecki)

wymowa:

​^?/i

IPA: [ˈmiːnʊs]

​^?/i

znaczenia:

przyimek

(1.1) minus

spójnik

(2.1) minus

przysłówek

(3.1) minus

odmiana:

(1-3) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Minus n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

minus (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

минус

wymowa:

znaczenia:

przysłówek

(1.1) mniej

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

minus (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) minus

odmiana:

(1.1) ett minus, minuset, minus, minusen

przykłady:

(1.1) Fyra minus två är två. → Cztery minus dwa to dwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) plus

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: