pokutować

pokutować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔkuˈtɔvat͡ɕ], AS: [pokutovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

czasownik

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		pokutować
czas teraźniejszy		pokutuję	pokutujesz	pokutuje	pokutujemy	pokutujecie	pokutują
czas przeszły	m	pokutowałem	pokutowałeś	pokutował	pokutowaliśmy	pokutowaliście	pokutowali
	ż	pokutowałam	pokutowałaś	pokutowała	pokutowałyśmy	pokutowałyście	pokutowały
	n	pokutowałom	pokutowałoś	pokutowało
tryb rozkazujący		niech pokutuję	pokutuj	niech pokutuje	pokutujmy	pokutujcie	niech pokutują
pozostałe formy czas przyszły m będę pokutował, będę pokutować będziesz pokutował, będziesz pokutować będzie pokutował, będzie pokutować będziemy pokutowali, będziemy pokutować będziecie pokutowali, będziecie pokutować będą pokutowali, będą pokutować ż będę pokutowała, będę pokutować będziesz pokutowała, będziesz pokutować będzie pokutowała, będzie pokutować będziemy pokutowały, będziemy pokutować będziecie pokutowały, będziecie pokutować będą pokutowały, będą pokutować n będę pokutowało, będę pokutować będziesz pokutowało, będziesz pokutować będzie pokutowało, będzie pokutować czas zaprzeszły m pokutowałem był pokutowałeś był pokutował był pokutowaliśmy byli pokutowaliście byli pokutowali byli ż pokutowałam była pokutowałaś była pokutowała była pokutowałyśmy były pokutowałyście były pokutowały były n pokutowałom było pokutowałoś było pokutowało było forma bezosobowa czasu przeszłego pokutowano tryb przypuszczający m pokutowałbym, byłbym pokutował pokutowałbyś, byłbyś pokutował pokutowałby, byłby pokutował pokutowalibyśmy, bylibyśmy pokutowali pokutowalibyście, bylibyście pokutowali pokutowaliby, byliby pokutowali ż pokutowałabym, byłabym pokutowała pokutowałabyś, byłabyś pokutowała pokutowałaby, byłaby pokutowała pokutowałybyśmy, byłybyśmy pokutowały pokutowałybyście, byłybyście pokutowały pokutowałyby, byłyby pokutowały n pokutowałobym, byłobym pokutowało pokutowałobyś, byłobyś pokutowało pokutowałoby, byłoby pokutowało imiesłów przymiotnikowy czynny m pokutujący, niepokutujący ż pokutująca, niepokutująca pokutujące, niepokutujące n pokutujące, niepokutujące imiesłów przysłówkowy współczesny pokutując, nie pokutując rzeczownik odczasownikowy pokutowanie, niepokutowanie

(1.1) odprawiać pokutę

(1.2) ponosić konsekwencję własnych czynów

odmiana:

(1.1-2) koniugacja IV

 

przykłady:

(1.2) Teraz pokutuje za grzechy przeszłości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. odpokutować

rzecz. pokuta ż, pokutnica ż, pokutnik m, pokutowanie n

przym. pokutny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) atone
• francuski: (1.1) expier
• niemiecki: (1.1) büßen
• wilamowski: (1.1) bissa

źródła: