pokuta
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj żeński
| przypadek | liczba pojedyncza |
|---|---|
| mianownik | pokuta |
| dopełniacz | pokuty |
| celownik | pokucie |
| biernik | pokutę |
| narzędnik | pokutą |
| miejscownik | pokucie |
| wołacz | pokuto |
- (1.1) rel. przyjęta dobrowolnie lub narzucona kara za grzechy; zob. też pokuta w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Była to jego pokuta za grzechy młodości.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odbyć / odprawić pokutę
- synonimy:
- (1.1) ekspiacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pokutnik m, pokutnica ż, pokutowanie n
- czas. pokutować ndk., odpokutować dk.
- przym. pokutny
- związki frazeologiczne:
- przeproszenie jest najlepszą formą pokuty
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) bieg
- angielski: (1.1) expiation, penance
- czeski: (1.1) pokání n
- duński: (1.1) pønitense w
- francuski: (1.1) pénitence ż
- hiszpański: (1.1) penitencia ż
- niemiecki: (1.1) Buße ż
- nowogrecki: (1.1) επιτίμιο n
- rosyjski: (1.1) покаяние n
- rumuński: (1.1) podvig
- ukraiński: (1.1) спокута ż, покаяння n
- wilamowski: (1.1) bus ż, bu̇ss ż, büs ż
- źródła:
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | pokuta | pokuty |
| dopełniacz | pokuty | pokut |
| celownik | pokutě | pokutám |
| biernik | pokutu | pokuty |
| wołacz | pokuto | pokuty |
| miejscownik | pokutě | pokutách |
| narzędnik | pokutou | pokutami |
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
