trest

trest (język czeski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trest	tresty
dopełniacz	trestu	trestů
celownik	trestu	trestům
biernik	trest	tresty
wołacz	treste	tresty
miejscownik	trestu	trestech
narzędnik	trestem	tresty

(1.1) kara

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. trestat, potrestat

przym. trestní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

trest (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kara^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trestanec m, trestanka ż, trestankyňa ż, trestnica ż

przym. trestanecký

czas. trestať ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 414.