odpokutować

odpokutować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔtpɔkuˈtɔvat͡ɕ], AS: [otpokutovać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. odpokutowywać)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		odpokutować
czas przyszły prosty		odpokutuję	odpokutujesz	odpokutuje	odpokutujemy	odpokutujecie	odpokutują
czas przeszły	m	odpokutowałem	odpokutowałeś	odpokutował	odpokutowaliśmy	odpokutowaliście	odpokutowali
	ż	odpokutowałam	odpokutowałaś	odpokutowała	odpokutowałyśmy	odpokutowałyście	odpokutowały
	n	odpokutowałom	odpokutowałoś	odpokutowało
tryb rozkazujący		niech odpokutuję	odpokutuj	niech odpokutuje	odpokutujmy	odpokutujcie	niech odpokutują
pozostałe formy czas zaprzeszły m odpokutowałem był odpokutowałeś był odpokutował był odpokutowaliśmy byli odpokutowaliście byli odpokutowali byli ż odpokutowałam była odpokutowałaś była odpokutowała była odpokutowałyśmy były odpokutowałyście były odpokutowały były n odpokutowałom było odpokutowałoś było odpokutowało było forma bezosobowa czasu przeszłego odpokutowano tryb przypuszczający m odpokutowałbym, byłbym odpokutował odpokutowałbyś, byłbyś odpokutował odpokutowałby, byłby odpokutował odpokutowalibyśmy, bylibyśmy odpokutowali odpokutowalibyście, bylibyście odpokutowali odpokutowaliby, byliby odpokutowali ż odpokutowałabym, byłabym odpokutowała odpokutowałabyś, byłabyś odpokutowała odpokutowałaby, byłaby odpokutowała odpokutowałybyśmy, byłybyśmy odpokutowały odpokutowałybyście, byłybyście odpokutowały odpokutowałyby, byłyby odpokutowały n odpokutowałobym, byłobym odpokutowało odpokutowałobyś, byłobyś odpokutowało odpokutowałoby, byłoby odpokutowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m odpokutowany, nieodpokutowany odpokutowani, nieodpokutowani ż odpokutowana, nieodpokutowana odpokutowane, nieodpokutowane n odpokutowane, nieodpokutowane imiesłów przysłówkowy uprzedni odpokutowawszy rzeczownik odczasownikowy odpokutowanie, nieodpokutowanie

(1.1) aspekt dokonany od: odpokutowywać

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

przykłady:

(1.1) Będzie przykładnym mężem, ojcem, ministrem. Odpokutuje i zapomni^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. pokutować

rzecz. pokuta ż, odpokutowanie n

przym. pokutny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: odpokutowywać

• białoruski: (1.1) адпакутаваць
• wilamowski: (1.1) ōbissa

źródła:

1. Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński, Sekret Kroke, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.