podejrzenie

podejrzenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔdɛjˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [podei ̯žẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	podejrzenie
dopełniacz	podejrzenia
celownik	podejrzeniu
biernik	podejrzenie
narzędnik	podejrzeniem
miejscownik	podejrzeniu
wołacz	podejrzenie

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podejrzenie	podejrzenia
dopełniacz	podejrzenia	podejrzeń
celownik	podejrzeniu	podejrzeniom
biernik	podejrzenie	podejrzenia
narzędnik	podejrzeniem	podejrzeniami
miejscownik	podejrzeniu	podejrzeniach
wołacz	podejrzenie	podejrzenia

(1.1) rzecz. odczas. od podejrzeć

(1.2) posądzenie kogoś o coś, domniemanie czyjejś winy

(1.3) przypuszczenie istnienia, obecności czegoś

odmiana:

(1.1) blm

 

(1.2-3)

 

przykłady:

(1.1) Podejrzenie jak magik wykonał sztuczkę było niemożliwe.

(1.2) Zdenerwowane ruchy dawały podstawy do podejrzeń.

(1.3) Areszt i tymczasowe zatrzymanie są zawsze dopuszczalne, jeśli zachodzi podejrzenie, że istnieje zamiar dokonania przestępstwa.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.2) cień podejrzeń • nabrać podejrzeń

synonimy:

(1.2) domysł, domniemanie, przypuszczenie, supozycja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) czas. podejrzeć

(1.2-3) czas. podejrzewać, podejrzywać; rzecz. podejrzany, podejrzana, podejrzewanie, podejrzliwiec, podejrzywanie; przym. podejrzany, podejrzliwy; przysł. podejrzanie, podejrzliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) suspicion
• asturyjski: (1.2) sospecha ż
• chorwacki: (1.2) sumnja ż; (1.3) sumnja ż
• duński: (1.2) mistanke w; (1.3) mistanke w
• esperanto: (1.2) suspekto
• francuski: (1.2) soupçon m, suspicion ż, doute m
• gruziński: (1.2) ეჭვი
• hiligaynon: (1.2) halan-an
• hindi: (1.2) अंदेशा m
• hiszpański: (1.2) sospecha ż; (1.3) sospecha ż, suposición ż
• islandzki: (1.2) grunur m
• jidysz: (1.2) חשד m
• kaszubski: (1.2) pòdezdrzenié n, pòmëszlenié n
• litewski: (1.2) įtarimas m
• niderlandzki: (1.2) verdenking ż
• niemiecki: (1.2) Verdacht m
• norweski (bokmål): (1.2) mistanke m; (1.3) mistanke m
• norweski (nynorsk): (1.2) mistanke m; (1.3) mistanke m
• nowogrecki: (1.2) υποψία ż
• paszto: (1.2) اتهام m
• portugalski: (1.2) suspeita ż
• rosyjski: (1.1) подсма́тривание n, подгля́дывание n; (1.2) подозре́ние n, до́мысел m; (1.3) предположе́ние n, подозре́ние n
• szwedzki: (1.2) aning w, misstanke w
• ukraiński: (1.2) підозра ż
• węgierski: (1.2) gyanú
• wilamowski: (1.2) fyrdöht m
• włoski: (1.2) sospetto m

źródła:

1. Rozporządzenie o prawie karnym dla Polaków i Żydów na wschodnich terenach wcielonych