plansza

plansza (język polski)

plansza (1.1) przedstawiająca gwiazdozbiór

plansza (1.2) do gry w chińczyka

szermierz na planszy (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈplãw̃ʃa], AS: [plãũ̯ša], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plansza	plansze
dopełniacz	planszy	plansz
celownik	planszy	planszom
biernik	planszę	plansze
narzędnik	planszą	planszami
miejscownik	planszy	planszach
wołacz	planszo	plansze

(1.1) książk. tablica, arkusz sztywnego papieru z tekstem, rysunkiem, wykresem itp., służące do zobrazowania jakiegoś tematu

(1.2) książk. karton, deska itp. z zaznaczonymi polami, po których przesuwa się pionki w niektórych grach

(1.3) sport. miejsce pojedynku szermierczego w postaci prostokątnego podium

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) plansza interaktywna / edukacyjna • barwna plansza • plansza reklamowa

(1.2) plansza do gry w szachy / w warcaby / w go / w chińczyka / …

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) szachownica, warcabnica

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. planszet m, planszecista m

przym. planszowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. planche^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chart; (1.2) board; (1.3) piste
• esperanto: (1.2) tabulo
• łaciński: (1.2) abacus
• węgierski: (1.3) pást
• włoski: (1.1) tabellone m; (1.2) casa ż

źródła:

1.  Hasło „plansza” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.