pijawka

wymowa:: IPA: [pʲiˈjafka], AS: [pʹii ̯afka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw. ^?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(1.1) zool. drobne zwierzę wodne z typu pierścienic; zob. też pijawka w Wikipedii; (1.2) przen. ktoś, kto czerpie korzyści z innych; (1.3) daw. przen. lichwiarz^[1]; (1.4) leśn. boczny pęd wyrastający poniżej korony; (1.5) łow. mały zawzięty pies do polowań na dziki i niedźwiedzie
odmiana:: (1.1-2)
przykłady:: (1.1) Pijawki stosuje się w lecznictwie w schorzeniach układu krążenia.; (1.2) Jego była żona to prawdziwa pijawka… Po rozwodzie wzięła wszystkie jego pieniądze !
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:: (1.3) pierścienica; (1.2) krwiopijca
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. pijany mos, pijaczek mos, pijalnia ż, picie n, pijawa ż, pijus mos, pijak mos/mrz; czas. upić dk., pijać ndk.; przym. pijany, pitny
związki frazeologiczne:: (1.1) ssać krew jak pijawka / toczyć krew jak pijawka (z kogoś)^[2]
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:: (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lichwiarz

angielski: (1.1) leech; (1.2) bloodsucker, leech
baskijski: (1.1) izain
duński: (1.1) igle w; (1.2) blodsuger w
esperanto: (1.1) hirudo
francuski: (1.1) sangsue ż; (1.2) sangsue ż
hiszpański: (1.1) sanguijuela ż, hirudíneo m; (1.2) buitre m, sanguijuela ż
islandzki: (1.1) blóðsuga ż; (1.2) blóðsuga ż
jidysz: (1.1) פּיאַווקע
kataloński: (1.1) sangonera ż
kazachski: (1.1) сүлік (sülik)
litewski: (1.1) dėlė ż
łaciński: (1.1) sanguisuga ż, hirudo ż
niemiecki: (1.1) Egel m, Blutegel m; (1.2) Blutsauger m
nowogrecki: (1.1) βδέλλα ż (vdélla); (1.2) βδέλλα ż (vdélla)
rosyjski: (1.1) пиявка ż (piâvka); (1.2) пиявка ż (piâvka)
slovio: (1.1) piavka (пиавка)
słowacki: (1.1) pijavica ż
szwedzki: (1.1) igel w
ukraiński: (1.1) п'явка ż (p'âvka); (1.2) п'явка ż (p'âvka)
węgierski: (1.1) pióca
wilamowski: (1.1) aegl ż, ǡgl ż, agl ż
włoski: (1.1) mignatta ż, sanguisuga ż; (1.2) mignatta ż, sanguisuga ż

[1]
Kazimierz Nitsch, Z badań nad językiem polskim (z literatury chorwackiej), „Poradnik Językowy” nr 4/1908, s. 52.
[2]
Włodzimierz Wysoczański, Opozycja homo – animal z perspektywy reguł postępowania (na materiale frazemów wybranych języków), „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 92.

pijawka (język polski)