- wymowa:
- IPA: [ˌɔstaˈtɛʧ̑nɨ], AS: [ostatečny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
- znaczenia:
przymiotnik
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
---|
mos/mzw | mrz | ż | n | mos | nmos |
mianownik | ostateczny | ostateczna | ostateczne | ostateczni | ostateczne |
dopełniacz | ostatecznego | ostatecznej | ostatecznego | ostatecznych |
celownik | ostatecznemu | ostatecznej | ostatecznemu | ostatecznym |
biernik | ostatecznego | ostateczny | ostateczną | ostateczne | ostatecznych | ostateczne |
narzędnik | ostatecznym | ostateczną | ostatecznym | ostatecznymi |
miejscownik | ostatecznym | ostatecznej | ostatecznym | ostatecznych |
wołacz | ostateczny | ostateczna | ostateczne | ostateczni | ostateczne |
Zamknij
- (1.1) książk. kończący jakiś cykl, ciąg, szereg, serię; ostatni i definitywny
- (1.2) książk. o największym natężeniu, w najwyższym stopniu (często w sensie negatywnym); skrajny, krańcowy
- odmiana:
- (1.1-2)
- przykłady:
- (1.1) Według konstytucji orzeczenia TK są ostateczne, żaden urzędnik nie ma prawa ich odrzucać, zawieszać czy kwestionować[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dzień ostateczny • Sąd Ostateczny
- synonimy:
- (1.1) ostatni, definitywny, nieodwołalny, nieodwracalny, peremptoryczny
- (1.2) skrajny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ostatni mos, ostatek mrz, ostateczność ż
- przym. ostatni, przedostatni
- przysł. ostatecznie, ostatnio
- związki frazeologiczne:
- (1.1) sąd ostateczny • prawdy/sprawy/rzeczy ostateczne • w ostatecznym razie/wypadku • do ostatecznych granic
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) conclusive, definite, definitive, eventual, final, ultimate, inflexible, peremptory, utmost; (1.2) ultimate, utmost
- arabski: (1.1) نهائي, آخر
- białoruski: (1.1) канчатковы, рашучы
- chiński standardowy: (1.1) 最后 (zuìhòu)
- duński: (1.1) endelig
- francuski: (1.1) final, ultime, inflexible, irrévocable, définitif
- hiszpański: (1.1) terminal, definitivo, último, perentorio; (1.2) último
- ido: (1.1) fina
- interlingua: (1.1) conclusive, definitive, final, peremptori, probante, terminal, ultimate; (1.2) ultimate
- łaciński: (1.1) p.łac. peremptorius, peremtorius, ultimus; (1.2) ultimus
- niemiecki: (1.1) letzte; (1.2) letzte
- rosyjski: (1.1) последний, конечный, окончательный; (1.2) последний, конечный, окончательный
- szwedzki: (1.1) avgörande, slutlig; (1.2) slutlig, ytterlig
- turecki: (1.1) kati
- ukraiński: (1.1) остато́чний, кінце́вий; (1.2) кра́йній
- włoski: (1.1) definitivo, perentorio, conclusivo; (1.2) supremo
- źródła:
Jerzy Baczyński, Zamach marcowy. Polityka, nr 12 (3051) 16.03-22.03.2016, str. 12.