ocean

Podobna pisownia: occean • oceaan • Ocean • oceán • océan • oċean • òcean • óceán

ocean (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔˈt͡sɛãn], AS: [oceãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. hydrol. rozległy obszar słonej wody, pokrywający większą część powierzchni Ziemi

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ocean	oceany
dopełniacz	oceanu	oceanów
celownik	oceanowi	oceanom
biernik	ocean	oceany
narzędnik	oceanem	oceanami
miejscownik	oceanie	oceanach
wołacz	oceanie	oceany

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Hotel oferuje pokoje z widokiem na ocean.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ląd, kontynent

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Ocean Spokojny / Ocean Wielki, Ocean Atlantycki, Ocean Indyjski, Ocean Arktyczny, Ocean Południowy

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ocean m, Oceania ż, Okeanos m, oceanarium n

zdrobn. oceanik m

przym. oceaniczny, przyoceaniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. oceanus < łac. Oceanus < gr. Ὠκεανός (Okeanos)

uwagi:

zobacz też: Ocean Spokojny • Ocean Atlantycki • Ocean Indyjski • Ocean Arktyczny • Ocean Południowy

tłumaczenia:

• aceh: (1.1) samudra
• afrykanerski: (1.1) oseaan
• angielski: (1.1) ocean
• arabski: (1.1) محيط
• baskijski: (1.1) ozeano
• białoruski: (1.1) акіян m
• birmański: (1.1) သမုဒ္ဒရာ
• bośniacki: (1.1) okean
• chiński standardowy: (1.1) 洋 (yáng), 大洋 (dàyáng), 海洋 (hǎiyáng), 大海 (dàhǎi)
• chorwacki: (1.1) ocean m
• dolnołużycki: (1.1) ocean
• duński: (1.1) ocean n, verdenshav n
• esperanto: (1.1) oceano
• fidżyjski: (1.1) wasawasa
• fiński: (1.1) valtameri
• francuski: (1.1) océan m
• grenlandzki: (1.1) imarpik
• hebrajski: (1.1) אוקינוס m (okjanos)
• hiszpański: (1.1) océano m
• ido: (1.1) oceano
• interlingua: (1.1) oceano
• inuktitut: (1.1) ᐃᒫᓗᒃ (imaaluk)
• islandzki: (1.1) haf n
• japoński: (1.1) 大洋 (たいよう, taiyō), 海洋 (かいよう, kaiyō)
• jidysz: (1.1) אָקעאַן m (okean)
• kaszubski: (1.1) òcean m
• kataloński: (1.1) oceà m
• koreański: (1.1) 대양 (taeyang)
• kornijski: (1.1) keynvor m
• litewski: (1.1) okeanas m, vandenynas m
• łaciński: (1.1) oceanus m
• maltański: (1.1) oċean m
• niderlandzki: (1.1) oceaan
• niemiecki: (1.1) Ozean m
• norweski (bokmål): (1.1) osean n
• norweski (nynorsk): (1.1) osean n
• nowogrecki: (1.1) ωκεανός m
• ormiański: (1.1) օվկիանոս
• osetyjski: (1.1) океан
• portugalski: (1.1) oceano m
• rosyjski: (1.1) океа́н m
• rumuński: (1.1) ocean n
• sanskryt: (1.1) वरुण, समुद्र, धेन
• slovio: (1.1) okean (океан)
• słoweński: (1.1) ocean m
• staroangielski: (1.1) garsecg m, holm m
• szwedzki: (1.1) ocean w, världshav n
• średnioangielski: (1.1) occean
• tahitański: (1.1) moana
• turecki: (1.1) okyanus
• ukraiński: (1.1) океан m
• uzbecki: (1.1) okean
• węgierski: (1.1) óceán
• włoski: (1.1) oceano m

źródła:

ocean (język angielski)

ocean (1.1)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈəʊ.ʃən/, X-SAMPA: /"@U.S@n/

amer. IPA: /ˈoʊ.ʃən/, X-SAMPA: /"oU.S@n/

wymowa amerykańska^ⓘ

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) geogr. ocean

odmiana:

(1.1) lp ocean; lm oceans

przykłady:

(1.1) Mean sea level is a measure of the average height of the ocean's surface. → Średni poziom morza jest miarą średniej wysokości powierzchni oceanu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oceanography, Oceania, oceanographer

przym. oceanic, transoceanic

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. Ωκεανός

uwagi:

źródła:

ocean (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ocean^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac.^[1]

uwagi:

źródła:

1. Barbara Oczkowa, Warstwy zapożyczeń romańskich w języku chorwackim, w: W poszukiwaniu znaczeń. Studia dedykowane Marceli Świątkowskiej, Wydawnictwo UJ, Kraków 2020, s. 379.

ocean (język dolnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ocean

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ocean (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) ocean

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. oceano, mondoceano, oceannivelo

przym. oceana

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1909 (Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.

źródła:

ocean (język prowansalski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geogr. ocean

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz prowansalski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

ocean (język rumuński)

wymowa:

IPA: /oˈʧe̯an/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ocean^[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) dziedzic, następca^[2]

przypadek	forma	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M. / B.	nieokreślona	un ocean	niște oceane
	określona	oceanul	oceanele
D. / C.	nieokreślona	unui ocean	unor oceane
	określona	oceanul	oceanele

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) przym. oceanic

związki frazeologiczne:

etymologia:

(2.1) cs. отьчинъ (otьčinъ)^[2] → ojcowski^[3]

uwagi:

źródła:

1. Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
2.  Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 190.
3.  Hasło „отьчинъ” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 544.

ocean (język słoweński)

ocean (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geogr. ocean

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Słoweński - Geografia

źródła:

ocean (język szwedzki)

ocean (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ocean

odmiana:

(1.1) en ocean, oceanen, oceaner, oceanerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) världshav

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: hydrologia w języku szwedzkim

źródła: