nastoletni

nastoletni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnastɔˈlɛtʲɲi], AS: [nastoletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) będący w wieku od jedenastu do dziewiętnastu lat

(1.2) charakterystyczny dla nastolatka

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nastoletni		nastoletnia	nastoletnie	nastoletni	nastoletnie
dopełniacz	nastoletniego		nastoletniej	nastoletniego	nastoletnich
celownik	nastoletniemu		nastoletniej	nastoletniemu	nastoletnim
biernik	nastoletniego	nastoletni	nastoletnią	nastoletnie	nastoletnich	nastoletnie
narzędnik	nastoletnim		nastoletnią	nastoletnim	nastoletnimi
miejscownik	nastoletnim		nastoletniej	nastoletnim	nastoletnich
wołacz	nastoletni		nastoletnia	nastoletnie	nastoletni	nastoletnie
nie stopniuje się

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Milicja zidentyfikowała nastoletniego żartownisia, który zadzwonił z informacją o bombie w szkole.

(1.2) Pomagajmy młodzieży w ich nastoletniej depresji.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nastoletni chłopak / chłopiec / uczeń / chuligan / narkoman / rodzic / samochód • nastoletnia dziewczyna / matka / narkomanka / przestępczyni / więźniarka • nastoletnie auto

(1.2) wiek nastoletni • nastoletnia ciąża / depresja / miłość

synonimy:

(1.1) dorastający, kilkunastoletni

(1.2) młodociany

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) jedenastoletni, dwunastoletni, trzynastoletni, czternastoletni, piętnastoletni, szesnastoletni, siedemnastoletni, osiemnastoletni, dziewiętnastoletni

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nastolatek mos, nastolatka ż, nastoletniość ż

przym. nastolatkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

kalka z ang. teenage^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) يافع ,شبابي
• szwedzki: (1.1) tonårig
• włoski: (1.1) adolescente

źródła:

1.  Hasło „nastoletni” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.