mogiła

Podobna pisownia: mogila • Mogiła

mogiła (język polski)

mogiła (1.1) w lesie

wymowa:

IPA: [mɔˈɟiwa], AS: [moǵiu̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mogiła	mogiły
dopełniacz	mogiły	mogił
celownik	mogile	mogiłom
biernik	mogiłę	mogiły
narzędnik	mogiłą	mogiłami
miejscownik	mogile	mogiłach
wołacz	mogiło	mogiły

(1.1) miejsce pochówku zmarłego w ziemi, opatrzone najczęściej jedynie krzyżem lub innym symbolem wiary

(1.2) pot. przen. fatalna sytuacja, sytuacja bez wyjścia

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Dziadek pokazywał mi w lesie zapomniane mogiły partyzantów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mogiła w lesie • leśna mogiła

synonimy:

(1.1) grób

(1.2) kaplica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mogilnik m, Mogiła ż

zdrobn. mogiłka ż

przym. mogilny, mogiłowy, mogilski

związki frazeologiczne:

od kolebki do mogiły • syf, kiła i mogiła

etymologia:

prasł. *mogyla → nasyp, kopiec, pagórek^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) grave, tomb, mound, tumulus
• francuski: (1.1) tombe ż
• hiszpański: (1.1) tumba ż, sepultura ż, fosa ż
• kaszubski: (1.1) mòdżiła ż, grób m
• niemiecki: (1.1) Grab n
• rosyjski: (1.1) могила ż; (1.2) гроб m, каюк m, капут
• ukraiński: (1.1) могила ż
• włoski: (1.1) sepolcro m

źródła:

1.  Hasło „mogiła” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.