sepultura

sepultura (język hiszpański)

una sepultura (1.1)

wymowa:

IPA: [se.pul̦.ˈtu.ɾa]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) grób, mogiła

(1.2) grzebanie, pochówek, pogrzeb

odmiana:

(1) lp sepultura, lm sepulturas

przykłady:

(1.1) Todos los meses visita la sepultura de su madre. → Co miesiąc odwiedza grób swojej matki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sepulcro, tumba, mausoleo, panteón, nicho, cripta, túmulo, cenotafio, catacumba, sarcófago, cementerio, fosa, hoyo

(1.2) enterramiento, inhumación

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sepulcro m, sepulturero m, sepulturera ż

przym. sepulto

czas. sepultar, sepultarse

związki frazeologiczne:

dar sepultura → grzebać, pochować

etymologia:

łac. sepultūra

uwagi:

źródła:

sepultura (język łaciński)

sepultura (1.3)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sepultūra	sepultūrae
dopełniacz	sepultūrae	sepultūrārum
celownik	sepultūrae	sepultūrīs
biernik	sepultūram	sepultūrās
ablatyw	sepultūrā	sepultūrīs
wołacz	sepultūra	sepultūrae

(1.1) kult. grzebanie, pochówek, pogrzeb

(1.2) akt zgonu

(1.3) grobowiec, nagrobek

odmiana:

(1) sepultūr|a, ~ae (deklinacja I)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sepultorium

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sepulcrum n, sepultor m, sepultorium n, sepultio ż

czas. sepelio

przym. sepultuarius

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. sepultus; źródłosłów dla ang. sepulture, franc. sépulture, hiszp. sepultura, port. sepultura, wł. sepoltura

uwagi:

źródła:

sepultura (język portugalski)

uma sepultura (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) grób, mogiła

(1.2) grzebanie, pochówek, pogrzeb

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. sepultūra

uwagi:

źródła: