mianować

mianować (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		mianować
czas teraźniejszy		mianuję	mianujesz	mianuje	mianujemy	mianujecie	mianują
czas przeszły	m	mianowałem	mianowałeś	mianował	mianowaliśmy	mianowaliście	mianowali
	ż	mianowałam	mianowałaś	mianowała	mianowałyśmy	mianowałyście	mianowały
	n	mianowałom	mianowałoś	mianowało
tryb rozkazujący		niech mianuję	mianuj	niech mianuje	mianujmy	mianujcie	niech mianują
pozostałe formy czas przyszły m będę mianował, będę mianować będziesz mianował, będziesz mianować będzie mianował, będzie mianować będziemy mianowali, będziemy mianować będziecie mianowali, będziecie mianować będą mianowali, będą mianować ż będę mianowała, będę mianować będziesz mianowała, będziesz mianować będzie mianowała, będzie mianować będziemy mianowały, będziemy mianować będziecie mianowały, będziecie mianować będą mianowały, będą mianować n będę mianowało, będę mianować będziesz mianowało, będziesz mianować będzie mianowało, będzie mianować czas zaprzeszły m mianowałem był mianowałeś był mianował był mianowaliśmy byli mianowaliście byli mianowali byli ż mianowałam była mianowałaś była mianowała była mianowałyśmy były mianowałyście były mianowały były n mianowałom było mianowałoś było mianowało było forma bezosobowa czasu przeszłego mianowano tryb przypuszczający m mianowałbym, byłbym mianował mianowałbyś, byłbyś mianował mianowałby, byłby mianował mianowalibyśmy, bylibyśmy mianowali mianowalibyście, bylibyście mianowali mianowaliby, byliby mianowali ż mianowałabym, byłabym mianowała mianowałabyś, byłabyś mianowała mianowałaby, byłaby mianowała mianowałybyśmy, byłybyśmy mianowały mianowałybyście, byłybyście mianowały mianowałyby, byłyby mianowały n mianowałobym, byłobym mianowało mianowałobyś, byłobyś mianowało mianowałoby, byłoby mianowało imiesłów przymiotnikowy czynny m mianujący, niemianujący ż mianująca, niemianująca mianujące, niemianujące n mianujące, niemianujące imiesłów przymiotnikowy bierny m mianowany, niemianowany mianowani, niemianowani ż mianowana, niemianowana mianowane, niemianowane n mianowane, niemianowane imiesłów przysłówkowy współczesny mianując, nie mianując rzeczownik odczasownikowy mianowanie, niemianowanie

(1.1) powoływać na stanowisko

(1.2) nadawać tytuł lub godność

(1.3) określać nazwą

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

przykłady:

(1.1) Niedawno został mianowany prezesem.

(1.2) Zarząd towarzystwa mianuje Pana honorowym kustoszem zbiorów.

składnia:

(1.1-3) mianować + N.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mianowanie n, mianownik m, miano n, mianowaniec m

przym. mianownikowy

partyk. mianowicie

przysł. mianowicie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) promote; (1.3) name
• hiszpański: (1.1) nombrar, designar; (1.2) nombrar, denominar; (1.3) nombrar, llamar
• rosyjski: (1.1) назнача́ть; (1.3) именова́ть
• ukraiński: (1.1) іменувати, йменувати, називати

źródła: