kufel
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | kufel | kufle |
| dopełniacz | kufla | kufli / rzad. kuflów[1][2] |
| celownik | kuflowi | kuflom |
| biernik | kufel | kufle |
| narzędnik | kuflem | kuflami |
| miejscownik | kuflu | kuflach |
| wołacz | kuflu | kufle |
- (1.1) grubościenne duże naczynie z uchem do picia piwa lub wina; zob. też kufel w Wikipedii
- (1.2) pot. zawartości jednego kufla (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
- przykłady:
- (1.1) Panie barman, ten kufel jest brudny!
- (1.2) Wczoraj wypiłem w pubie dwa kufle piwa.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kufel ceramiczny / mosiężny / srebrny / szklany • kufel do / od piwa
- (1.2) (jeden) kufel piwa / wina • dwa / (…) / cztery kufle • pięć / sześć / (…) kufli
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) naczynie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kuflarz m
- przym. kuflowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) st.pol. koflik < st.czes. koflík
- uwagi:
- zob. też kufel w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) beer stein, mug
- bułgarski: (1.1) халба ż
- czeski: (1.1) holba ż
- duński: (1.1) pokal w
- esperanto: (1.1) bierglasego, bierkruĉo
- francuski: (1.1) chope ż (à bière)
- hiszpański: (1.1) jarra ż (de cerveza), bock m
- jidysz: (1.1) קופֿל m (kufl), בעכער m (becher)
- niemiecki: (1.1) Seidel n, Humpen m
- nowogrecki: (1.1) ποτήρι n (της) μπίρας
- rosyjski: (1.1) пивная кружка ż, кружка для пива ż
- ukraiński: (1.1) кухоль m
- źródła:
- Hasło „kufel” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 282.
- Hasło „kufel” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 453.