kucyk

Z Wikisłownika, wolnego słownika

kucyk (język polski)

kucyk (1.2)
kucyk (2.1)
dziewczynka z kucykami (2.1)
wymowa:
IPA: [ˈkut͡sɨk], AS: [kucyk]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zdrobn. od kuc
(1.2) zool. mały lub niedorosły kuc

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) fryzj. rodzaj fryzury, w której włosy związane razem i luźno opadają; zob. też kucyk w Wikipedii
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkucykkucyki
dopełniaczkucykakucyków
celownikkucykowikucykom
biernikkucykakucyki
narzędnikkucykiemkucykami
miejscownikkucykukucykach
wołaczkucykukucyki
Zamknij
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkucykkucyki
dopełniaczkucykakucyków
celownikkucykowikucykom
biernikkucykkucyki
narzędnikkucykiemkucykami
miejscownikkucykukucykach
wołaczkucykukucyki
Zamknij
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Jego córka uwielbia jeździć na kucyku.
(2.1) Moja koleżanka lubi nosić włosy związane w kucyk.
składnia:
kolokacje:
(1.1) jeździć na kucyku
(2.1) długi / krótki / cienki / gruby kucyk • nosić / mieć / zrobić kucyk • związać włosy w kucyk
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(2.1) koński ogon, kitka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kuc mzw
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kuc
źródła:

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.