dziewczynka

dziewczynka (język polski)

dziewczynka (1.1)

wymowa:

IPA: [d͡ʑɛfˈt͡ʃɨ̃nka], AS: [ʒ́efčỹnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -nk-  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dziewczynka	dziewczynki
dopełniacz	dziewczynki	dziewczynek
celownik	dziewczynce	dziewczynkom
biernik	dziewczynkę	dziewczynki
narzędnik	dziewczynką	dziewczynkami
miejscownik	dziewczynce	dziewczynkach
wołacz	dziewczynko	dziewczynki

(1.1) dziecko płci żeńskiej

(1.2) (w stosunku do dorosłej kobiety): eufem. pejor. pot. pieszcz. kobieta lekkich obyczajów, prostytutka

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Mała dziewczynka idzie z mamą na plac zabaw.

składnia:

kolokacje:

(1.2) chodzić na dziewczynki

synonimy:

antonimy:

(1.1) chłopczyk

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziewa ż, dziewczę n, dziewczyna ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

zdrobn. pol. dziewczyna

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziewczyna

• amharski: (1.1) ልጃገረድ ż
• angielski: (1.1) girl
• arabski: (1.1) صبية ż, طفلة ż
• baskijski: (1.1) neskatila, neskatilatxo, neskato, neskatxa, neskatxo
• baszkirski: (1.1) ҡыҙ
• białoruski: (1.1) дзяўчынка ż
• chorwacki: (1.1) djevojčica ż
• czeski: (1.1) holčička ż, děvče n
• hawajski: (1.1) kaikamahine
• hebrajski: (1.1) ילדה ż (jalda)
• japoński: (1.1) 少女 (shōjo)
• kataloński: (1.1) nena ż
• kazachski: (1.1) қыз
• litewski: (1.1) mergaitė ż
• marathi: (1.1) मुलगी (mulagī)
• marwari: (1.1) छोरी ż
• perski: (1.1) دختر (duḵẖtar)
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) девочка ż
• sanskryt: (1.1) बाला ż, कन्या ż
• sindhi: (1.1) ڇوڪري ż
• szkocki: (1.1) lassock
• ukraiński: (1.1) дівчинка ż
• węgierski: (1.1) kislány
• wilamowski: (1.1) maekia n, mǡkja n, makia n
• włoski: (1.1) ragazzina ż

źródła: