kolacja

kolacja (język polski)

kolacja (1.1)

wymowa:

IPA: [kɔˈlaʦ̑ʲja], AS: [kolacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kolacja	kolacje
dopełniacz	kolacji	kolacji / przest. kolacyj[6]
celownik	kolacji	kolacjom
biernik	kolację	kolacje
narzędnik	kolacją	kolacjami
miejscownik	kolacji	kolacjach
wołacz	kolacjo	kolacje

(1.1) posiłek wieczorny, ostatni posiłek w ciągu dnia^[1]

(1.2) uroczyste wieczorne przyjęcie^[2]

(1.3) zestawienie odpisu z oryginałem lub dwóch różnych tekstów^[3]

(1.4) daw. praw. kościelny przywilej przedstawiania kandydata na beneficjum^[4][5]

(1.5) daw. praw. obsadzenie beneficjum kościelnego na mocy kolacji (1.4)

odmiana:

(1.1-5)

 

przykłady:

(1.1) Na kolację zjadłem kanapkę z serem i pomidorem.

(1.2) Prezydent z małżonką ugoszczeni zostali kolacją w siedzibie nuncjatury w Warszawie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dobra / smaczna / suta / pyszna kolacja • późna / wczesna kolacja • jeść / zjeść / przygotować kolację • usiąść do kolacji • kolacja wigilijna

synonimy:

(1.1) przest. wieczerza, reg. śl. kolacyjo

antonimy:

(1.1) śniadanie

hiperonimy:

(1.1) posiłek

(1.2) przyjęcie

(1.4) przywilej

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. kolacyjka ż

czas. kolacjonować ndk.

przym. kolacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. collatio, późno przyjęte w XVI w. od dworskiego wł. collazione

uwagi:

(1.1) zobacz też: posiłek • śniadanie • drugie śniadanie • obiad • podwieczorek • obiadokolacja • kolacja

zob. też kolacja w Wikicytatach

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) aandete
• albański: (1.1) darkë ż
• angielski: (1.1) supper
• arabski: (1.1) عشاء, egip. arab. عشا
• baskijski: (1.1) afari
• białoruski: (1.1) вячэра ż
• bośniacki: (1.1) večera ż
• bułgarski: (1.1) вечеря ż
• chiński standardowy: (1.1) 晚饭 (wǎnfàn); (1.2) 晚饭 (wǎnfàn)
• chorwacki: (1.1) večera ż
• czeski: (1.1) večeře ż
• dolnołużycki: (1.1) wjacerja ż
• duński: (1.1) (natmad w)
• esperanto: (1.1) vespermanĝo
• francuski: (1.1) dîner m, souper m
• górnołużycki: (1.1) wječer
• grenlandzki: (1.1) unnukkorsiut
• gudźarati: (1.1) ખાણું n (khāṇuṁ)
• hiszpański: (1.1) cena ż
• kaszubski: (1.1) wieczerza ż
• kataloński: (1.1) sopar m
• kornijski: (1.1) kon / con / cean / coon / côn / coon / goyn / goyne / kôn / koyn ż
• maltański: (1.1) ċena ż
• niemiecki: (1.1) Abendbrot n, Abendessen n, szwajc. niem. Nachtessen n
• nowogrecki: (1.1) δείπνο n
• ormiański: (1.1) ճաշ
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) ceia ż
• rosyjski: (1.1) ужин m
• słowacki: (1.1) večera
• słoweński: (1.1) večerja ż
• suahili: (1.1) chakula cha jioni
• szwabski: (1.1) Nachdässa n, Ôbendässa n
• szwedzki: (1.1) kvällsmat w
• turecki: (1.1) akşam yemeği
• ukraiński: (1.1) вечеря ż
• wilamowski: (1.1) ȫwytassa n
• włoski: (1.1) cena ż

źródła:

1. Słownik wyrazów obcych, red. Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-11487-8.
2.  Hasło „kolacja-I” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
3.  Hasło „kolacja-II” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
4.  Hasło „kolacja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
5.  Hasło „kolacja-III” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
6.  Hasło „kolacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.