oryginał

oryginał (język polski)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˌɔrɨˈɟĩnaw], AS: [oryǵĩnau̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rzecz powstała jako pierwsza

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oryginał	oryginały
dopełniacz	oryginału	oryginałów
celownik	oryginałowi	oryginałom
biernik	oryginał	oryginały
narzędnik	oryginałem	oryginałami
miejscownik	oryginale	oryginałach
wołacz	oryginale	oryginały

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oryginał	oryginały / oryginałowie
dopełniacz	oryginała	oryginałów
celownik	oryginałowi	oryginałom
biernik	oryginała	oryginałów
narzędnik	oryginałem	oryginałami
miejscownik	oryginale	oryginałach
wołacz	oryginale	oryginały / oryginałowie

(2.1) pot. osoba o ekscentrycznym wyglądzie lub zachowaniu

odmiana:

(1.1)

 

(2.1)

 

przykłady:

(1.1) Musi mi pani dać oryginał swojego dowodu osobistego do skserowania.

(2.1) Z Baśki to trochę oryginał z tym wchodzeniem z gitarą na dachy bloków i muzykowaniem stamtąd.

składnia:

kolokacje:

(1.1) oryginał aktu, za zgodność z oryginałem, zgodny z oryginałem

synonimy:

(1.1) autentyk, pierwowzór, matka, prototyp, macierz, matryca

(2.1) ekscentryk, gwiazda, dziwak, dziwoląg

antonimy:

(1.1) kopia, przeróbka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oryginalność

przym. oryginalny

przysł. oryginalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Original franc. original^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) original; (2.1) original, character, oddball, eccentric, curiosity, freak
• bułgarski: (1.1) оригинал m; (2.1) оригинал m
• czeski: (1.1) originál m
• duński: (1.1) original w; (2.1) original w
• japoński: (1.1) 本物 (ほんもの, honmono)
• jidysz: (1.1) אָריגינאַל m (original)
• niemiecki: (1.1) Original n; (2.1) Original n
• norweski (bokmål): (1.1) original m; (2.1) original m
• norweski (nynorsk): (1.1) original m; (2.1) original m
• nowogrecki: (1.1) πρωτότυπο n
• rosyjski: (1.1) оригинал m, подлинник m
• szwedzki: (1.1) original n; (2.1) original n
• ukraiński: (1.1) оригіна́л m

źródła:

1.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.