ekscentryk

ekscentryk (język polski)

ekscentryk (1.3)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekscentryk	ekscentrycy
dopełniacz	ekscentryka	ekscentryków
celownik	ekscentrykowi	ekscentrykom
biernik	ekscentryka	ekscentryków
narzędnik	ekscentrykiem	ekscentrykami
miejscownik	ekscentryku	ekscentrykach
wołacz	ekscentryku	ekscentrycy
depr. M. i W. lm: (te) ekscentryki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekscentryk	ekscentryki
dopełniacz	ekscentryka	ekscentryków
celownik	ekscentrykowi	ekscentrykom
biernik	ekscentryk	ekscentryki
narzędnik	ekscentrykiem	ekscentrykami
miejscownik	ekscentryku	ekscentrykach
wołacz	ekscentryku	ekscentryki

(1.1) psych. człowiek odbiegający od norm w zachowaniu, ubiorze, itp.^[1]

(1.2) teatr. aktor z ekscentrycznego przedstawienia

(1.3) fiz. techn. element w budowie maszyn zastępujący korbę o małym ramieniu

odmiana:

(1.1-2)

 

(1.3)

 

przykłady:

(1.1) Wiecie panowie, że kolega nasz jest ekscentrykiem pierwszej wody^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dziwak, indywidualność, oryginał

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) osoba

(1.2) aktor

(1.3) element

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

przym. ekscentryczny

przysł. ekscentrycznie

rzecz. ekscentrycyzm mrz, ekscentryczność ż, ekscentryzm mrz

forma żeńska ekscentryczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. eccentricus < gr. ἔκκεντρος < gr. ἐκ + κέντρον

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) eccentric
• bułgarski: (1.1) ексцентрик m
• francuski: (1.1) excentrique m
• karpatorusiński: (1.1) ексцентрік m
• niemiecki: (1.1) Exzentriker m
• nowogrecki: (1.1) εκκεντρικός m
• rosyjski: (1.1) эксцентрик m; (1.3) эксцентрик m
• słowacki: (1.1) excentrik m
• ukraiński: (1.1) ексцентрик m
• włoski: (1.1) eccentrico m; (1.3) eccentrico m

źródła:

1.  Hasło „ekscentryk” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Juliusz Verne, Podróż naokoło świata w 80-ciu dniach