klar

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. daw. ciasto, w którym przyrządza się ryby, mięsa; (1.2) żegl. porządek na pokładzie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:

[U 1]
jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego

(1.1) jasny, czysty, wyraźny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:: przym. klara, klarmensa, malklara; przysł. klare; czas. klarigi, klariĝi; rzecz. klareco, klarigo, malklaraĵo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

przymiotnik

przysłówek

(2.1) wyraźnie, ewidentnie, jednoznacznie; (2.2) pot. jasne, że; pewnie, że; oczywiście, że
odmiana:
przykłady:: (1.3) Eine klare Antwort darauf finden selbst Experten nicht.^[1] → Nawet eksperci nie znajdują na to jednoznacznej odpowiedzi.; (2.2) Aber klar warten wir auf euch!^[2] → No jasne, że na was poczekamy!
składnia:
kolokacje:: (1.1) klares Wasser; (1.2) klarer Himmel • klare Luft • klares Wetter
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. Klarheit ż, Klar n, Klärung ż; czas. klären
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

przymiotnik

(1.1) czysty, niezmącony, wyraźny, jasny, klarowny, przejrzysty, przezroczysty^[1]; (1.2) (o niebie i pogodzie) bezchmurny^[1]; (1.3) przen. zrozumiały, jasny, przejrzysty^[1]; (1.4) oczywisty, niezaprzeczalny, niewątpliwy^[1]; (1.5) gotowy, wykonany, skończony, załatwiony^[1]
odmiana:: (1) klar, klart, klara; st. wyższy klarare; st. najwyższy klarast
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1.1) ren, glasklar, ljus, genomskinlig; (1.2) molnfri; (1.3) tydlig, begriplig, överskådlig; (1.4) uppenbar, självklar, obestridlig; (1.5) färdig, fullbordad, avslutad, avklarad
antonimy:: (1.1) smutsig, grumlig, matt
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. klarhet; czas. klara, klarna, klarera; przysł. klart
związki frazeologiczne:: złożenie rzeczownikowe klarsignal, klarspråk, klarsyn, klartecken, klartext; złożenie czasownikowe klargöra, klarlägga; fraza czasownikowa få klart för sig • vara klar i knoppen • vara klar över något • vara på det klara; złożenie przymiotnikowe klarsynt, klartänkt, klarögd; fraza przymiotnikowa klar som kristall; fraza przysłówkowa som en blixt från en klar himmel; fraza zdaniowa kusten är klar
etymologia:
uwagi:
źródła:

klar (język polski)