gnojek

gnojek (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) posp. obraź. człowiek, najczęściej młody, wzbudzający niechęć

(1.2) daw. obraź. człowiek biedny^[1]

(1.3) daw. obraź. brudas, flejtuch^[2]

(1.4) daw. obraź. skąpiec, sknera^[2]

(1.5) gw. roln. robotnik rozrzucający gnój na polu^[2]

(1.6) gw. człowiek niemogący utrzymać moczu^[2]

(1.7) gw. człowiek opieszały, leń^[2]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gnojek	gnojki
dopełniacz	gnojka	gnojków
celownik	gnojkowi	gnojkom
biernik	gnojka	gnojków
narzędnik	gnojkiem	gnojkami
miejscownik	gnojku	gnojkach
wołacz	gnojku	gnojki

(2.1) gw. (Górny Śląsk) miejsce na obornik^[3]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Uważa się za nie wiadomo kogo, a jest zwykłym gnojkiem.

(1.1) A to gnojek!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gnójka ż, gnojankowate nmos, gnojanka ż, Gnojnik mrz, gnój m, gnojówka ż, gnojowica ż, gnojowisko n, gnojnik m, gnojenie n, zgnojenie n

czas. gnoić ndk., zgnoić dk.

przym. gnojowy, gnojny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1.  Hasło „gnojek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2.  Hasło „Gnojek” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 860.
3. Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, r. XLVI, nr 3/2008, s. 55.