niechęć

niechęć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɲɛxɛ̃ɲt͡ɕ], AS: [ńeχẽńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	niechęć
dopełniacz	niechęci
celownik	niechęci
biernik	niechęć
narzędnik	niechęcią
miejscownik	niechęci
wołacz	niechęci

(1.1) brak chęci, pragnienia czegoś

(1.2) uprzedzenie, brak pozytywnych uczuć wobec jakiejś osoby lub rzeczy

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) animozja, awersja, antypatia, wrogość

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. niechęcić ndk.

przym. niechętny, niechętliwy, chutliwy

przysł. niechętnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nie + chęć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dislike; (1.2) aversion
• arabski: (1.2) كراهية, غل
• czeski: (1.1) nechuť ż
• duński: (1.1) mishag n; (1.2) mishag n
• esperanto: (1.2) antipatio
• farerski: (1.2) hatur n
• francuski: (1.1) aversion, antipathie
• interlingua: (1.2) animositate, antipathia
• islandzki: (1.2) hatur n
• kataloński: (1.2) aversió ż
• niemiecki: (1.1) Unlust ż; (1.2) Abneigung ż
• rosyjski: (1.1) нежелание n; (1.2) неприязнь ż
• szwedzki: (1.2) aversion w
• tybetański: (1.2) སྡང༌
• włoski: (1.2) astio m, inimicizia ż, malavoglia ż

źródła: