- wymowa:
- IPA: [ɡbur], AS: [gbur]
- ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) pogard. człowiek opryskliwy, nieobyty towarzysko
- (1.2) hist. w XV-XIX w.: gospodarz, zamożny chłop, posiadający własne duże gospodarstwo (tzw. gburstwo), od jednego do dwóch łanów, w większości wolny; zob. też gburzy w Wikipedii
- (1.3) reg. (Mazury) bogaty rolnik[1]
- (1.4) reg. (Warmia i Mazury) gospodarz[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
- przykłady:
- (1.1) Z niego jest straszny gbur – wchodząc nie powiedział nawet „Dzień dobry”.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cham, impertynent, arogant
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) człowiek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gburostwo n, gburstwo n, gburzysko n
- forma żeńska gburka ż
- przym. gburowaty
- przysł. gburowato
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.4) niem.[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gospodarz
- angielski: (1.1) boor
- hiszpański: (1.1) zafio m
- jidysz: (1.1) גראָבער פֿליגל m (grober fligl)
- kaszubski: (1.1) sëri (nieòbëczajny, scërzowati) człowiek; (1.2) gbùr
- niemiecki: (1.1) Flegel m
- staro-wysoko-niemiecki: (1.2) gibüro m, gebure m, gebur m
- szwedzki: (1.1) lurk w
- wilamowski: (1.1) cepok m, priöestok m
- włoski: (1.1) zotico m, zoticone m, cafone m, tanghero m, villano m, villanzone m, bifolco m
- źródła:
Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, r. XLVI, nr 3/2008, s. 55.
Dorota Krystyna Rembiszewska, Niemieckie pożyczki leksykalne w dziewiętnastowiecznych materiałach Georga Wenkera z obszaru Warmii i Mazur, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 232.