fauxbourdon

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(1.1) muz. technika kompozytorska, powstała w szkole burgundzkiej, oparta na równoległym prowadzeniu trzech głosów, w której do najniższego (cantus firmus) dopisywano dwa wyższe: środkowy o tercję wyżej i najwyższego o sekstę wyżej; zob. też fauxbourdon w Wikipedii
odmiana:: (1.1)
przykłady:: (1.1) Magnificat Mikołaja z Radomia jest jednym z niewielu zachowanych do dzisiaj utworów z fauxbourdonem.; (1.1) Na początku i końcu fragmentów zawierających fauxbourdon wykorzystywano inne współbrzmienia: głos środkowy był budowany o kwintę czystą, a najwyższy o oktawę czystą wyżej w stosunku do cantus firmus.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: przym. fauxbourdonowy
związki frazeologiczne:
etymologia:: (1.1) franc. faux-bourdon, od franc. faux + burdon (fałszywy + bourdon)
uwagi:: (1.1) por. nota contra notam
tłumaczenia:

fauxbourdon (język polski)