fantastyka

fantastyka (język polski)

fantastyka (1.2)

wymowa:

​^?/i, IPA: [fãnˈtastɨka], AS: [fãntastyka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. na 3 syl.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fantastyka	fantastyki
dopełniacz	fantastyki	fantastyk
celownik	fantastyce	fantastykom
biernik	fantastykę	fantastyki
narzędnik	fantastyką	fantastykami
miejscownik	fantastyce	fantastykach
wołacz	fantastyko	fantastyki

(1.1) wytwory wyobraźni obecne w mitach, folklorze, literaturze itp.

(1.2) film. liter. rodzaj twórczości literackiej, filmowej, plastycznej, który przedstawia świat i wydarzenia nierealne; zob. też fantastyka w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.2) Najbardziej rozpowszechnione jest uznanie fantastyki za specyficzny typ twórczości, kreujący odmienny od realnego świat przedstawiony.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.2) fantastyka naukowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fantastka ż, fantasta mos, fantastyk mos, fantazja ż, fantazjowanie n, fantazmat mrz, fantastyczność ż

czas. fantazjować ndk.

przym. fantazyjny, fantastyczny

przysł. fantazyjnie, fantastycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Phantastik^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) фантастика ż; (1.2) фантастика ż
• włoski: (1.1) fantascienza ż

źródła:

1. z Wikipedii
2. Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4.