duchowy

duchowy (język polski)

wymowa:

IPA: [duˈxɔvɨ], AS: [duχovy] ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	duchowy		duchowa	duchowe	duchowi	duchowe
dopełniacz	duchowego		duchowej	duchowego	duchowych
celownik	duchowemu		duchowej	duchowemu	duchowym
biernik	duchowego	duchowy	duchową	duchowe	duchowych	duchowe
narzędnik	duchowym		duchową	duchowym	duchowymi
miejscownik	duchowym		duchowej	duchowym	duchowych
wołacz	duchowy		duchowa	duchowe	duchowi	duchowe

(1.1) odnoszący się do sfery ducha i duchowości

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Jej częste spowiedzi wynikały z głębokiej potrzeby duchowej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ćwiczenie duchowe • pociecha / potrzeba / rozterka duchowa • rozwój / wzrost duchowy

synonimy:

antonimy:

(1.1) cielesny, materialny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. duch m, dusznik mos, duchowość ż, dusza ż, duchowieństwo n, duchowny mos

przym. duchowny

przysł. duchowo

związki frazeologiczne:

strawa duchowa • kierownik duchowy

etymologia:

pol. duch + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spiritual
• arabski: (1.1) روحاني (rauḥānī), روحي (rūḥī)
• białoruski: (1.1) духоўны
• esperanto: (1.1) spirita
• francuski: (1.1) spirituel
• gudźarati: (1.1) આધ્યાત્મિક (ādhyātmika)
• hiszpański: (1.1) espiritual
• kataloński: (1.1) espiritual
• kazachski: (1.1) рухани
• łaciński: (1.1) spiritualis
• rosyjski: (1.1) духовный
• sanskryt: (1.1) नार (nāra), आध्यात्मिक (ādhyātmika), आसुर (āsura)
• słowacki: (1.1) duchovný
• ukraiński: (1.1) духовний, духовий
• węgierski: (1.1) spirituális
• włoski: (1.1) spirituale

źródła: